Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

3ο Άρθρο: Η "καθώς πρέπει" συνέχιση της υποδούλωσης των Ελλήνων



          Είχα αποφασίσει να σταματήσω να γράφω άρθρα, επειδή πίστευα ότι τα δοκίμια είναι σημαντικότερα, μιας και καλύπτουν γενικότερες πτυχές της ανθρώπινης ζωής κι επίσης τα νοήματά τους είναι σημαντικότερα. Και δεν έπαψα να το πιστεύω αυτό. Παρ'ολ'αυτά, κι η υπομονή έχει τα όριά της. Η εξαθλίωση του ελληνικού σχολείου συνεχίζεται και δεν μπορώ να μείνω άλλο άπραγος μπροστά σε αυτό. Το έκανα για το λόγο που εξήγησα παραπάνω, όταν άλλαξε το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, διαψεύδοντας όλους τους Έλληνες, οι οποίοι πίστευαν <<χειρότερα δε γίνεται>>. Τώρα όμως, με την (καθ'οδόν) επιμήκυνση του σχολικού έτους και με την απόφαση να γίνεται μάθημα και κατά τη διάρκεια εορταστικών περιόδων, δεν μπορώ να μην αναφερθώ πια στο θέμα <<εκπαίδευση στην Ελλάδα του 21ου(μόνο στα χαρτιά) αιώνα>>.


          Και δε μιλάμε για γιορτές ανούσιες, όπως είναι, κατά τη γνώμη μου, η Πρωτοχρονιά. Μιλάμε για γιορτές με βαθιά θρησκευτική σημασία, όπως είναι η μέρα των τριών ιεραρχών, το Πάσχα, και δεν ξέρω και γω τι άλλο(θέλουν να καταργήσουν). Δηλαδή οι υπεύθυνοι δε σέβονται ούτε τους ανθρώπους, ούτε τους θεούς. Είναι αισχροί κι ανόσιοι αντίστοιχα, για να χρησιμοποιήσουμε και δύο χαρακτηρισμούς από τους (Αρχαίους) Έλληνες. Βέβαια το θέμα είναι να το καταλάβουν αυτό κι όλοι όσοι τους δίνουν την εξουσία που καταχρώνται. Φυσικά είναι δικαίωμά τους να σέβονται ή όχι το Θεό, είναι επιλογή του καθενός άλλωστε το αν θα πιστεύει σε Αυτόν. Όμως, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μη σέβονται τους ανθρώπους, οι οποίοι τους εμπιστεύτηκαν και τους έδωσαν την εξουσία να κυβερνούν ως αντιπρόσωποί τους και με γνώμονα το δικό τους κι όχι το ίδιον όφελος. Κι ακόμα, αν όντως δεν πιστεύουν στο Θεό πρέπει να το δηλώσουν κι από κει και πέρα είναι στην κρίση των ψηφοφόρων αν θα τους ξαναψηφίσουν. Δεν είμαι της άποψης βέβαια ότι πρέπει η θρησκεία ενός υποψηφίου να διαμορφώνει την κρίση μας γι'αυτόν, αλλά το πράγμα αλλάζει αν έχοντας την εξουσία, εκείνος δε σέβεται τη δική μας θρησκεία.. Διαφορετικά, όσο δηλώνουν χριστιανοί ορθόδοξοι υποχρεούνται να τιμούν και να σέβονται τις γιορτές της θρησκείας αυτής. Αν πουν προεκλογικά ότι δεν είναι χριστιανοί ορθόδοξοι κι επομένως δεν πρόκειται, ως κυβέρνηση, να σεβαστούν τη θρησκεία αυτή, κι ο λαός παρ'όλ'αυτά τους ψηφίσει, τότε, και μόνο τότε, θα έχουν το δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν.

          Οι λόγοι βέβαια της αγανάκτησής μου δεν έχουν να κάνουν μόνο με την προσβολή του θρησκευτικού μου αισθήματος. Έχουν να κάνουν και με τη συνεχή υποβάθμιση του ελληνικού σχολείου, μέσω θεσμών όπως τα φροντιστήρια κι οι πανελλήνιες, κι οι τωρινές, κι οι διευρυμένες, και τακτικών όπως η παπαγαλία κι η επιμήκυνση του διδακτικού έτους, με την παράλληλη καθιέρωση μαθημάτων σε εορταστικές περιόδους. Όλα αυτά συντελούν α)στο να μισήσουν δάσκαλοι και μαθητές το σχολείο όσο πιο πολύ γίνεται(αυτό δεν νομίζω ότι χρειάζεται να εξηγήσω γιατί συμβαίνει), με αποτέλεσμα, όπως έχω αναφέρει στο 4ο ψυχολογικό δοκίμιο, για την χαρά και τη λύπη, να μειώνεται η απόδοσή τους και β)να αυξάνεται ο φόρτος εργασίας τους(τόσο λόγω της αύξησης της ύλης, όσο και λόγω της αύξησης των μαθημάτων), με αποτέλεσμα να είναι σχεδόν αδύνατον να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους, κι οι μεν(δάσκαλοι επειδή δεν προλαβαίβουν να <<βγάλουν>> την ύλη και πόσο μάλλον να βοηθήσουν και γενικότερα το πνεύμα των μαθητών να αναπτυχθεί, που είναι και το βασικότερο) κι οι δε(μαθητές δεν μπορούν να μάθουν, τουλάχιστον ουσιαστικά, κατανοώντας και ενθυμούμενοι τα για πάνω από μια βδομάδα, όλα όσα τους αναθέτουν). Και για όσους δεν καταλαβαίνουν γιατί αυτό συνιστά πρόβλημα, οι οποίοι θα είναι ελάχιστοι και με δείκτη IQ από 20 και κάτω, θα το εξηγήσω, παίρνω την αφόρμηση από 5 δοκίμια που έχω γράψει. Αρχίζω με το 3ο κοινωνιολογικό, στο οποίο ανέφερα, μεταξύ άλλων, το πόσο σημαντικό είναι το σχολείο στην ανάπτυξη του πνεύματος, και πιο συγκεκριμένα στο να χαρίσει στους νέους (κυρίως)μια καλή κριτική ικανότητα και μια καλή αυτοσυγκράτηση. Συνεχίζω με το 3ο και το 8ο φιλοσοφικό(λογικό), στο οποίο ανέφερα κυρίως ότι χωρίς αυτά τα 2 στοιχεία ανεπτυγμένα, ο άνθρωπος είναι εξαιρετικά πιθανό να υποπέσει σε λάθη, άλλα μεγάλα κι άλλα μικρά. Και τελειώνω με το 12ο φιλοσοφικό(λογικό), στο οποίο ανέφερα ότι κάθε λάθος ακολουθείται από μια τιμωρία, ανάλογη του μεγέθους του. Και σε αυτό το σημείο θα προσθέσω και κάτι που ανέφερα στο 1ο μόλις φιλοσοφικό(λογικό) δοκίμιο, ότι άνθρωπος δίχως ανεπτυγμένη κριτική ικανότητα(κι η αυτοσυγκράτηση παίζει ρόλο σε αυτό, αλλά λιγότερο) χειραγωγείται δυσκολότερα από τους άλλους και πέφτει θύμα των συμφερόντων τους. Κι επειδή μπορεί οι διαδοχικές αναδρομές να σας μπέρδεψαν, πράγμα για το οποίο ζητώ συγγνώμη, θα παραστήσω το συλλογισμό μου και σχεδιαγραμματικά.

Θεωρώ βέβαια ότι αυτά πρέπει να τα σκέφτεται ο καθένας κι όχι να χρειάζεται να του τα πουν άλλοι, αλλά επειδή δε βλέπω καμιά διάθεση βαθύτερης εξέτασης των πραγμάτων από την πλειονότητα των ανθρώπων, την παραδίδω εγώ έτοιμη





Η εικόνα αυτή αφορά τα ΜΜΕ βέβαια, αλλά δεν είναι άσχετη με το θέμα. Ένας άνθρωπος χωρίς κριτική ικανότητα-τάση αμφισβήτησης θα το πιστέψει πολύ ευκολότερα σε σχέση με κάποιον που διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά



          Βέβαια, δεν είναι σωστό να κρίνουμε τις πράξεις κάποιου μόνο εκ του αποτελέσματος, αφού μπορεί να θέλει να μας ωφελήσει αλλά να κάνει κάποιο λάθος κι έτσι να μην το καταφέρει. Επομένως, μετράει κι η πρόθεση. Ας ερευνήσουμε λίγο το τι προθέσεις μπορεί να έχουν οι υπεύθυνοι, οι οποίοι έχουν φτιάξει και συνεχίζουν να φτιάχνουν, και με νεότερες ρυθμίσεις, ένα σχολείο ανίκανο να εκπληρώσει το σκοπό του. Υπάρχουν νομίζω δύο πιθανές εξηγήσεις γι'αυτό. Η πρώτη είναι να έχουν καλές προθέσεις, αλλά να μην μπορούν να καταλάβουν κάτι πολύ ευνόητο, το οποίο όλη η Ελλάδα γνωρίζει, ότι η παπαγαλία, οι πανελλήνιες κλπ κάνουν το εκατονταπλάσιο κακό απ'ότι καλό. Η άλλη εξήγηση είναι ότι το καταλαβαίνουν ότι προκαλούν κακό, αλλά το κάνουν για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα.

          Και, δυστυχώς, πιστεύω ότι ισχύει το δεύτερο. Γιατί, πολύ απλά, μου είναι πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι άνθρωποι που έχουν κερδίσει τόσα χρήματα κι εξουσία στη ζωή τους δεν είναι αρκετά έξυπνοι για να καταλάβουν το αυτονόητο, ότι όσα ανέφερα παραπάνω βλάπτουν το σχολείο και το κάνουν δυσλειτουργικό. Γιατί, πολύ απλά, μου φαίνεται γελοίο να ασχολούνται με την ποσότητα των μαθημάτων και της ύλης, όταν η ποιότητά τους είναι πολύ κακή στις περισσότερες περιπτώσεις. Γιατί, πολύ απλά, εκλαμβάνω ως ηλιθιότητα κι υποκρισία να αυξάνονται οι ώρες των μαθημάτων κι η ύλη, όταν ταυτόχρονα μειώνεται ο αριθμός των διδασκόντων. Δυστυχώς οι συγκεκριμένοι κύριοι θέλουν το κακό, των μαθητών κυρίως, αλλά και των ανθρώπων που είναι ικανοί να μεταδώσουν γνώσεις και παιδεία γενικότερα. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό, αναφέρθηκε και παραπάνω κι έχει αναφερθεί και σε κάποια δοκίμια. Άνθρωποι δίχως ηθική αρετή θα αλληλοτρώγονται μεταξύ τους και θα αδιαφορούν για τα προβλήματα των άλλων κι έτσι οι κυβερνόντες θα βασιλεύουν ανενόχλητοι. Άνθρωποι δίχως κριτική ικανότητα(κυρίως) κι αυτοσυγκράτηση(λιγότερο) χειραγωγούνται εύκολα, χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται, κι έτσι οι κυβερνόντες μπορούν να τους χειρίζονται όπως θέλουν. Έτσι, η πνευματική κυρίως, υποδούλωση που υφίστανται οι Έλληνες σήμερα θα συνεχιστεί και στο μέλλον με τις επόμενες γενιές, αφού ούτε αυτές θα είναι κατάλληλα καταρτισμένες ώστε να αντισταθούν στη χειραγώγηση και να πάρουν τις σωστές εκείνες αποφάσεις προκειμένου η Ελλάδα να <<αναστηθεί>>.



          Όλο αυτό το άρθρο αποτελεί μια αλυσίδα συμπερασμάτων, τα οποία έχουν προέλθει, όπως κάθε κείμενό μου άλλωστε, μέσω προσεκτικής και κριτικής εξέτασης της πραγματικότητας. Το πρώτο συμπέρασμα ήταν ότι το ελληνικό σχολείο, με τα ήδη υπάρχοντα τεράστια προβλήματα, όχι μόνο δε βελτιώνεται, αλλά καταστρέφεται κι ακόμα περισσότερο, με τις άσχημες συνέπειες που παρέστησα και στο σχεδιάγραμμα. Το δεύτερο συμπέρασμα ήταν ότι οι υπεύθυνοι είτε το κάνουν επίτηδες αυτό, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, είτε αδυνατούν, λόγω βλακείας να καταλάβουν το τι ζημιά προκαλούν. Το τρίτο συμπέρασμα ήταν ότι η δεύτερη εξήγηση δεν ισχύει σε καμία περίπτωση, οπότε ισχύει η πρώτη. Και τώρα ήρθε η ώρα για το τελευταίο συμπέρασμα. Αυτό δεν θα το εξάγω εγώ όμως. Βαρέθηκα να κάνω μόνος μου όλες τις συλλογιστικές διαδικασίες. Υπάρχουν δύο επιλογές από δω και πέρα. Η μία είναι να αφήσετε(ο λόγος που χρησιμοποιώ β' πληθυντικό είναι γιατί εγώ προσωπικά έχω κάνει την επιλογή μου) τους υπεύθυνους να μας εξαθλιώσουν ακόμα περισσότερο. Ακόμα οι περισσότεροι από μας δεν έχουμε πολυτέλειες, αλλά έχουμε τουλάχιστον τα βασικά ώστε να εξασφαλιστεί τουλάχιστον η σωματική μας υγεία. Αν όμως συνεχίσετε έτσι, να μένετε απαθείς μπροστά στην εκμετάλλευση που υφιστάμεθα, θα έρθει η μέρα που δεν θα έχουμε ούτε καν αυτά. Προς το παρόν, καταστρέφουν το σχολείο, που θα έπρεπε να φροντίζει για την πνευματική μας υγεία, με τις συνέπειες που ανέφερα και παραπάνω. Μόλις τελειώσουν με αυτό, θα συνεχίσουν(έχουν ήδη αρχίσει) με άλλα πράγματα, καταστρέφοντας έτσι, και την ψυχική, και τη σωματική μας υγεία. Όσο πιο πολύ καταστρέφουν εμάς, τόσο πιο δυνατοί θα γίνονται εκείνοι άλλωστε. Η απάθεια λοιπόν είναι η μία σας επιλογή. Η άλλη είναι να ξυπνήσετε επιτέλους και να παλέψετε, να αντισταθείτε. Όσο νωρίτερα το κάνετε, τόσο περισσότερα θα σώσετε. Η επιλογή δική σας. Κι οι συνέπειές της, το ίδιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου