4ο Φιλοσοφικό(Λογικό) Δοκίμιο: Μέχρι και στην τήρησή του, πρέπει να υπάρχει μέτρο

          Αυτή τη φορά θα αναφερθώ σε μια πανάρχαια έννοια, γνωστή από την αρχαία Ελλάδα, όπου και πρωτοεμφανίστηκε, η οποία μου τράβηξε πρώτη απ'όλες το ενδιαφέρον(μαζί με εκείνη της ουσίας), την έννοια του μέτρου. Πολλοί αρχαίοι διαννοούμενοι, όπως ο Αριστοτέλης, και πολλά αρχαία γνωμικά, όπως το <<μέτρον άριστον>>, καταδεικνύουν την αξία της σπουδαίας αυτής αρετής, η οποία τόσο λείπει από τη σημερινή Ελλάδα και τον σημερινό κόσμο γενικότερα. Και είναι, πιστεύω, μαζί με την απουσία παιδείας, για την οποία έχει γίνει ήδη λόγος, βασικό αίτιο της συντριπτικής πλειονότητας των προβλημάτων του κόσμου σήμερα. Άλλωστε η απουσία του μέτρου σχετίζεται άμεσα με την απουσία παιδείας, όπως θα επιχειρήσω να εξηγήσω στη συνέχεια. 

2ο Ψυχολογικό Δοκίμιο:Οι φθηνές απομιμήσεις της αγάπης

          Στο προηγούμενο ψυχολογικό δοκίμιο έγινε λόγος για την αγάπη, το, ίσως, δυνατότερο και σημαντικότερο συναίσθημα. Όπως εύκολα λοιπόν μπορεί να καταλάβει κανείς, η αγάπη μπορεί να προσφέρει πολλά στον άνθρωπο. Είναι όμως δύσκολο να αγαπήσει κάποιος με γνήσιο τρόπο, λόγω των χαρακτηριστικών της γνήσιας αγάπης, που είναι πολλά και <<απαιτητικά>>, κι ακόμα δυσκολότερο να αγαπηθεί, εξαιτίας του γεγονότος ότι για να γίνει αυτό πρέπει να προσφέρει, κάτι που λίγοι είναι διατεθειμένοι να κάνουν, της καχυποψίας που υπάρχει στις ανθρώπινες σχέσεις σήμερα, της τάσης των ανθρώπων να αγαπούν τα άψυχα αντικείμενα περισσότερο από τα έμψυχα όντα. Το βασικό βέβαια είναι και στις δύο περιπτώσεις, όσο παράξενο κι αν φαίνεται, ότι οι άνθρωποι σήμερα δεν ξέρουν, στην πλειονότητά τους, να αγαπούν(γνήσια), αφού δεν το καλλιεργούν. Κι έτσι δημιουργήθηκαν μερικές φθηνές απομιμήσεις της αγάπης. Με αυτές συμβαίνει ότι και με τα ψεύτικα κοσμήματα. Είναι πολύ πιο φθηνά(=εύκολο) να τα αποκτήσεις, όμως λάμπουν λιγότερο και σπάνε ευκολότερα από τα γνήσια. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τις απομιμήσεις τις αγάπης, που υπακούουν σε έναν από τους βασικούς κανόνες της αγοράς: (9,9 στις 10 φορές) ό,τι πληρώσεις, παίρνεις. Βέβαια, οφείλω να διευκρινίσω ότι όταν μιλάω για απομιμήσεις της αγάπης εννοώ περιπτώσεις ελλιπούς αγάπης(που στερείται κάποιο/κάποια από τα χαρακτηριστικά της γνήσιας) κι όχι για περιπτώσεις υποκρισίας. Είναι δηλαδή άλλα συναισθήματα, τα οποία συγχέονται με τη γνήσια αγάπη, επειδή έχουν κάποια ίδια χαρακτηριστικά. Περιπτώσεις κατά τις οποίες κάποιος υποκρίνεται αγάπη δε συνιστούν ούτε γνήσια αγάπη, ούτε απομίμησή της, οπότε δεν θα αναφερθώ παρακάτω σε τέτοιες.

1ο Κοινωνιολογικό Δοκίμιο: Οι δύο μορφές άτυπου κοινωνικού εξαναγκασμού

         Όλες οι κοινωνίες έχουν νόμους, οι οποίοι ρυθμίζουν τη συμπεριφορά των μελών τους. Ένα χαρακτηριστικό των νόμων είναι ότι επιβάλλουν πρότυπα συμπεριφοράς απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας. Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι η τήρησή τους είναι απαραίτητη, αφού, όταν κάποιος τους παραβεί, τιμωρείται. Κι όσο κι αν υπάρχουν αρκετά παραδείγματα ότι η απόδοση του ανθρώπου που κάνει κάτι εξαναγκαζόμενος πέφτει, ανάλογα με την υπερηφάνειά του, οι νόμοι είναι απαραίτητο να υπάρχουν, μιας και διαφορετικά η κοινωνία θα μετατρεπόταν σε ζούγκλα κι ο καθένας θα έκανε ότι ήθελε. Επομένως, αν κι οι νόμοι περιορίζουν τους ανθρώπους, είναι απαραίτητοι για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας. Όλη αυτή την αναφορά στους νόμους, οι οποίοι αποτελούν τυπική μορφή κοινωνικού εξαναγκασμού, την κάνω θέλοντας να τους αντιδιαστέλλω με τις δύο μορφές άτυπου κοινωνικού εξαναγκασμού, στις οποίες θα αναφερθώ στη συνέχεια.