Στο παρελθόν, είχα αφιερώσει ένα κείμενο(1ο φιλοσοφικό δοκίμιο) στα 3 μέρη που συναποτελούν, για μένα, την ανθρώπινη οντότητα. Τα τρία αυτά μέρη είναι το σώμα, η ψυχή και το πνεύμα. Το σώμα είναι σίγουρα το πιο γνωστό, αφού όλοι γνωρίζουν για αυτό, δε συμβαίνει όμως το ίδιο και για τα άλλα δύο, αφού ειδικά για την ψυχή υπάρχουν άνθρωποι που αμφισβητούν την ύπαρξή της, αποδίδοντας όλες τις λειτουργίες που της απέδωσα εγώ τότε, στο μυαλό. Όμως κάπως έτσι προκύπτουν κάποια άλλα ερωτήματα(πχ γιατί 2 άνθρωποι με ίδιο σχετικά χαρακτήρα και υπόβαθρο μπορεί να αντιδρούν τελείως διαφορετικά σε ορισμένες καταστάσεις) που με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό που λέμε εγώ και πολλοί ακόμα "ψυχή" εκτείνεται και λίγο παραπέρα, ότι χρησιμοποιεί εκείνο το μυαλό και όχι ότι το μυαλό εξουσιάζει την ψυχή. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ψυχή και μυαλό συνεργάζονται και δημιουργούν μαζί αυτό που λέγεται πνεύμα. Και καθώς πιστεύω ότι όλοι ακούγοντας για ένα δυνατό σώμα θα σκεφτούν ένα σώμα που συνδυάζει δύναμη, ταχύτητα και ανθεκτικότητα, θεώρησα χρήσιμο να διασαφηνίσω και την έννοια του δυνατού πνεύματος. Σε αντίθεση με το κείμενο που μιλούσα για σώμα-ψυχή-πνεύμα, που ήταν καθαρά φιλοσοφικό αφού δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε αυτό το θέμα και βασιζόταν στο πώς εγώ νοιώθω κι αντιλαμβάνομαι ορισμένα πράγματα, το σημερινό είναι φιλοσοφικό-λογικό, αφού, ακόμα κι αν κάποιος δεν κάνει τον παραπάνω διαχωρισμό ή τον κάνει διαφορετικά, πιστεύω ότι όλοι συμφωνούν ότι οι άνθρωποι είμαστε κάτι παραπάνω από χημικά στοιχεία, επομένως νομίζω ότι είναι χρήσιμο να επενδύσουμε και στον εσωτερικό(πνευματικό κατ'εμέ) κόσμο.
