12ο Άρθρο: Καταρρίπτοντας επιχειρήματα & εντυπώσεις της τρομολαγνικής κορωναϊοπαράνοιας

   Επιστρέφω σήμερα εδώ, μετά από 3,5 μήνες, για να αναφερθώ για ακόμα μία φορά στο θέμα του κορωναϊού και της διαχείρισής του. Παρότι όμως το θέμα είναι ίδιο, η προσέγγισή μου σήμερα θα διαφέρει. Δεν έχω πολλά παραπάνω να πω από ότι στις τρεις προηγούμενες αναρτήσεις μου, οπότε στόχος του σημερινού μου κειμένου είναι να απαντήσω στοχευμένα, σε κάποια βασικά επιχειρήματα των εχόντων την εξουσία και των υποστηρικτών τους. Καταρρίπτοντας κι αυτά, μα πάνω από όλα την εντύπωση που πάνε να δημιουργήσουν, ότι όσοι διαφωνούν μαζί τους είτε είναι ανόητοι που δεν πιστεύουν καν στην ύπαρξη του κορωναϊού είτε αναίσθητοι που δεν ενδιαφέρονται για την υγεία και τη ζωή των συνανθρώπων τους.

α) Ο κορωναϊός είναι κάτι πολύ σοβαρό, πεθαίνουν άνθρωποι

   Σίγουρα, το να πεθαίνει κάποιος, ανεξαρτήτως συνθηκών, δεν είναι κάτι ευχάριστο κι επιθυμητό. Ωστόσο, άνθρωποι πάντα πέθαιναν και θα πεθαίνουν. Είναι στη μοίρα της φύσης μας, αλλιώς θα είχε η γη σήμερα 15 δισ. πληθυσμό. Όσοι με θεωρήσετε κυνικό, σκεφτείτε ότι σε αυτή τη γη πεθαίνουν καθημερινά παιδιά επειδή δεν έχουν τροφή κι ιατρική περίθαλψη. Πεθαίνουν άνθρωποι από καρκίνο, AIDS και πολλά άλλα σοβαρά νοσήματα-πολλοί περισσότεροι από ότι από κορωναϊό. Και, στην Ελλάδα συγκεκριμένα, θρηνούμε κάθε χρόνο εκατοντάδες θύματα, νέους, υγιείς ανθρώπους από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα. Έχουμε όλοι συμβιβαστεί και μάθουμε να ζούμε με αυτά (και είναι ένα αναγκαίο κακό, μιας και δεν είναι κάτι που μπορούμε, μόνοι μας, να αλλάξουμε) και δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με την 3-4% θνητότητα του κορωναϊού, που αφορά και κατά κύριο λόγο πολύ ηλικιωμένους ανθρώπους με προβλήματα υγείας; Το θεωρώ τουλάχιστον υποκριτικό.

β) Πρέπει να φροντίζουμε για τους ηλικιωμένους & ασθενείς

   Αδιαμφισβήτητα, επίσης, πρέπει να υπάρχει μέριμνα για τους ηλικιωμένους και ασθενείς συμπολίτες μας. Ωστόσο, θεωρώ κι όλο αυτό το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για αυτούς επίσης υποκριτικό. Πού είναι αυτό το ενδιαφέρον όταν τους κόβουν τις συντάξεις; Πού είναι το ενδιαφέρον όταν πρέπει να πληρώνουν ένα μεγάλο μέρος της ιατρικής τους περίθαλψης οι ίδιοι; Πού είναι το ενδιαφέρον όταν δεν υπάρχει (ή υπάρχει ελλιπής) πρόληψη για τις ανάγκες τους; Επίσης, αφού μετά από τόσους μήνες και τόσα θύματα, έχουμε τουλάχιστον κάποια στατιστικά δεδομένα για το ποιοι είναι εκείνοι που κινδυνεύουν, γιατί δεν μπαίνουν εκείνοι μόνο σε καραντίνα και μπαίνουμε όλοι; Κι όχι, δεν είναι δύσκολο αυτό, και σίγουρα όχι δυσκολότερο από ότι το ολικό lockdown. Για όσους ανήκοντες σε ευπαθείς ομάδες δεν έχουν κάποιο χώρο να απομονωθούν ή κάποιον να τους φροντίζει, η κυβέρνηση θα μπορούσε να ανοίξει ή να μισθώσει ξενώνες ώστε να μεταφερθούν εκεί & προσωπικό να τους φροντίζει. Για ποιο λόγο πρέπει να "προστατευόμαστε" όλοι;

γ) Χωρίς το lockdown θα θρηνήσουμε πολλά θύματα

   Όπως είπα και παραπάνω, θεωρώ ότι τα θύματα θα μπορούσαν να περιοριστούν και με επιλεκτικό lockdown των ευπαθών ομάδων. Αλλά, πέρα από αυτό, έχω κι ένα άλλο ερώτημα να θέσω. Ωραία, αν δεν γίνει lockdown θα πεθάνουν άνθρωποι από τον κορωναϊό. Τώρα, που γίνεται, δεν θα έχουμε θύματα; Από την επερχόμενη φτώχεια; Δεν θα πεθάνουν άνθρωποι από την πείνα και επειδή δεν θα έχουν λεφτά να πάνε (εγκαίρως) στο γιατρό; Και, για να το πάω και λίγο παραπέρα, καθότι ψυχολόγος, δεν υπάρχει κίνδυνος αυτοκτονιών, εθισμού σε ουσίες κλπ, ως απόρροια των ψυχικών συνεπειών όλης αυτής της κατάστασης; Γιατί αν είναι να προφυλαχθούν οι γέροι που έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι μένουν την περισσότερη ώρα μέσα και τη βγάζουν κουτσά-στραβά με μία (έστω και μειωμένη) σύνταξη και να έχουμε θύματα νεώτερους ανθρώπους, που δεν θα έχουν εισόδημα και που θα επηρεαστούν πολύ περισσότερο από τον εγκλεισμό και την καταπίεση, συγγνώμη, αλλά εγώ αυτό το μέτρο το θεωρώ το λιγότερο αναποτελεσματικό. Ειδικά από τη στιγμή που, όπως προανέφερα, θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα επιλεκτικό lockdown και να έχουμε, στο μεγαλύτερο βαθμό, και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.

δ) Η υγεία είναι πάνω απ' όλα

   Άλλη μία ωραία καραμελίτσα. Όχι, φυσικά και δε διαφωνώ ότι η υγεία είναι το σπουδαιότερο αγαθό και πρέπει να διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού. Ωστόσο, αρχικά, υπάρχει και η ψυχική υγεία, πέραν της σωματικής. Κι όσο κι αν θεωρείται από κάποιους δευτερεύουσα, δεν είναι καθόλου. Για όποιον θέλει να ψάξει, υπάρχει ένας ολόκληρος τόμος (DSM) με τις ψυχικές παθήσεις, και πάμπολλα παραδείγματα των επιπτώσεών τους. Οι οποίες μπορεί να είναι και ιδιαίτερα σοβαρές, όπως ψυχώσεις (απώλεια συνείδησης της πραγματικότητας), ροπή προς την εγκληματικότητα, αυτοκτονίες. Και ένα σημαντικότατο θέμα με την ψυχική υγεία, που την κάνει ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτη, είναι ότι δεν έχουμε ποτέ την ίδια ικανότητα επισκόπησής της, όπως με τη σωματική. Στις σωματικές παθήσεις, γίνονται εξετάσεις, δίνουν συγκεκριμένα αποτελέσματα και χορηγείται η κατάλληλη αγωγή, με την πρόοδο που επιφέρει να είναι επίσης παρατηρήσιμη. Η ψυχική υγεία είναι κάτι πιο ρευστό, άπαξ και διαταραχθεί (σοβαρά), δεν μπορείς ποτέ να είσαι απόλυτα σίγουρος, ούτε τι ακριβώς συμβαίνει, ούτε πώς αντιμετωπίζεται, ούτε για την πρόοδο της αντιμετώπισής του. Και επειδή κάποιοι μπορεί επίσης να πουν "σιγά δεν είναι και το τέλος του κόσμου να μείνουμε λίγο μέσα πώς κάνουν έτσι ορισμένοι", αφενός δεν αντιμετωπίζουν όλοι τις ίδιες συνθήκες (κάποιος πχ μπορεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες όπως αδυναμία οικονομικής κάλυψης αναγκών, ενδοοικογενειακής βίας κλπ) και αφετέρου υπάρχει κι η διαφορετικότητα, δεν αντιμετωπίζουμε όλοι τα πάντα με τον ίδιο τρόπο, και πρέπει να είναι κάτι αποδεκτό αυτό, όπως είναι αποδεκτό κι ότι κάποιος οργανισμός μπορεί να είναι πιο ευάλωτος στον κορωναϊό. Και, γενικά δηλαδή, η ζωή είναι κάτι σημαντικό, αλλά εξίσου σημαντική είναι κι η ποιότητά της. Οι ήρωες του 21, που σε λίγους μήνες θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από τότε, έλεγαν "καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή". Αντί να αναλωνόμαστε σε ανούσιες φιέστες προς τιμήν τους, καλό θα ήταν νομίζω να μάθουμε και κάτι από αυτούς.

ε) Οι ειδικοί ξέρουν καλύτερα

   Ναι, προφανώς κι οι ειδικοί σε θέματα υγείας, αλλά και πολιτικής διαχείρισης, ξέρουν περισσότερα από το μέσο άνθρωπο για αυτά τα θέματα. Ωστόσο, είναι πάντα ένα ερώτημα το κατά πόσο είναι αντικειμενικοί, αμερόληπτοι και δεν εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα. Δεν θα επεκταθώ, άλλωστε θεωρώ τη συνωμοσιολογία κάτι σχετικά χαζό αν δεν έχεις αποδείξεις, ωστόσο ξέρω ότι δεν ζω σε ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο οπότε πάντα θα περνάνε από το μυαλό μου και τέτοια ενδεχόμενα. Πέρα από αυτό, όμως, ακόμα και τις καλύτερες προθέσεις και τις πιο πολλές γνώσεις να έχουν, δεν παύουν να είναι άνθρωποι, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο λάθους. Άρα δεν δέχομαι τη νοοτροπία "ειδικοί είναι άρα και ελεύθεροι κριτικής". Άλλωστε, έχουν κάνει κι εκείνοι λάθη. Λάθος ειδικών ήταν που επεκτάθηκε σε όλο τον κόσμο αυτή η μάστιγα. Δε βρέθηκε ένας να προβλέψει τι θα γίνει. Λάθος ειδικών είναι που άνοιξαν τα σύνορα στην Ελλάδα το καλοκαίρι, χωρίς καν να γίνονται επαρκείς έλεγχοι. Είπε πχ ο κ. Γεωργιάδης ότι οι λοιμωξιολόγοι έλεγαν ότι ο ιός θα "διαλυθεί" στους 26 βαθμούς Κελσίου. Κάτι που προφανώς δε συνέβη. Λάθος των ειδικών ήταν που την πρώτη φορά έκαναν λοκντάουν χωρίς καν να έχουμε 100 κρούσματα σε όλη την Ελλάδα, κάτι που επέφερε πολύ άσχημες συνέπειες στην οικονομία κλπ, μετά άνοιξαν τα πάντα με πολύ χαλαρό έλεγχο και τώρα έπρεπε να πάμε 3000 κρούσματα τη μέρα για να ξανακάνουν. Και, για να μην παρεξηγηθώ, αφού κάποιος μπορεί να νομίσει ότι πριν ήμουν κατά του λοκντάουν και τώρα υπονοώ ότι έπρεπε να γίνει και μάλιστα νωρίτερα, είμαι της άποψης ότι ή παίρνεις μέτρα όπως πρέπει ώστε να αποδώσουν τα μέγιστα ή μην πάρεις καθόλου.

στ) Λίγο υπομονή ακόμα, με το εμβόλιο θα φτιάξουν τα πράγματα

   Κάτι που γενικά πλανάται αρκετά σαν άποψη, το άκουσα και τις προάλλες ξεκάθαρα από το στόμα του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Πέτσα. Δύο είναι οι ενστάσεις μου κι εδώ. Αφενός, να δούμε πόσο λίγο θα είναι αυτό το λίγο, αφού μέχρι να φτιαχτεί επαρκής ποσότητα για όλο τον κόσμο θα πάρει αρκετά. Κι ακόμα και τότε, θα πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις για τη συντήρησή του (κάτι για -80 βαθμούς Κελσίου άκουσα, να δω πού θα βρουν τέτοιο χώρο, στην Ελλάδα πχ, να χωράει κάτι εκατομμύρια εμβόλια) και να εμβολιαστεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Οπότε φαντάζομαι ότι είναι αρκετά πιθανό να τραβήξει πολύ τελικά όλο αυτό, κάτι που αμφιβάλλω πολύ για το αν το αντέχουν, τόσο η οικονομία, όσο και τα νεύρα μας. Αλλά, ακόμα κι αν επισπευσθούν με κάποιο τρόπο αυτές οι διαδικασίες, εγώ έχω και τις αμφιβολίες μου για το εμβόλιο αυτό καθεαυτό. Τα περισσότερα εμβόλια βγαίνουν σε διάστημα τουλάχιστον 4-5 χρόνων, ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια κι η αποτελεσματικότητά τους. Και δεν νομίζω οι φαρμακευτικές να παίρνουν τόσο χρόνο επειδή είναι άχρηστοι ή χαραμοφάηδες, λογικά χρειάζεται όντως αυτός ο χρόνος. Το εμβόλιο του κορωναϊού βγαίνει τώρα σε λιγότερο από 1 χρόνο. Πόσο ασφαλές θα είναι; Δεν ξέρω, εγώ ο μη ειδικός πάντως, δεν προτίθεμαι να το κάνω και δεν το συνιστώ και για κανέναν που δεν ανήκει σε ευπαθή ομάδα, το θεωρώ πολύ μεγαλύτερο ρίσκο από ότι ο ίδιος ο κορωναϊός. Φήμες δε ότι θα καταστεί υποχρεωτικό ή ότι θα υπάρχουν σοβαρές επιπτώσεις για όσους δεν το κάνουν, δεν θέλω καν να τις σχολιάσω επί του παρόντος. Αρνούμαι να πιστέψω ότι θα πιάσουμε τέτοιο δημοκρατικό πάτο. Το να επιβάλλεις σε κάποιον να εντάξει στο σώμα του μία οποιαδήποτε ουσία είναι απλά εγκληματικά φασιστικό.

ζ) Η κυβέρνηση πρέπει προστατεύει τους πολίτες-δεν δικαιούμαστε να παίρνουμε άλλους στο λαιμό μας

   Άφησα για το τέλος τις δύο μεγαλύτερες Β-Λ-Α-Κ-Ε-Ι-Ε-Σ, οι οποίες πάνε χέρι-χέρι και πάνω στις οποίες βασίζονται όλα όσα συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες. Πρώτον, ότι η κυβέρνηση πρέπει να προστατεύει τους πολίτες, ακόμα και παρά τη θέλησή τους και κόντρα στις προσωπικές τους ελευθερίες. Όπως έχω ξαναπεί, κάθε 1)ενήλικας, 2)ελεύθερος, 3)με σώας τας φρένας πολίτης, έχει, πρέπει να έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να φροντίζει ο ίδιος για τον εαυτό του. Άλλοι αποφασίζουν μόνο για τους ανήλικους, τους φυλακισμένους και τους νοητικά καθυστερημένους, που είτε κρίνονται ανίκανοι να αποφασίσουν σωστά είτε έχουν χάσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας λόγω πρότερου ανέντιμου βίου. Όλοι οι υπόλοιποι όμως, έχουμε το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να αποφασίζουμε οι ίδιοι για πάρτη μας και δεν χρειαζόμαστε κανένα Μητσοτάκη, κανένα Χαρδαλιά, κανένα Κικίλια, κανένα Τσιόδρα κλπ για να το κάνουν. Όλη αυτή η "προστατευτική καταπίεση" είναι αντιδημοκρατική, φασιστική, απαράδεκτη. Όπως και το γεγονός ότι στέλνονται στον εισαγγελέα άνθρωποι που διαφωνούν με όσα γίνονται (ακόμα κι αν κάποιες απόψεις όπως πχ ότι δεν υπάρχει κορωναϊός) είναι ανόητες. Δικαίωμα του καθενός είναι να λέει ότι θέλει, αυτή είναι κι η έννοια της δημοκρατίας. Και είναι πολύ επικίνδυνο όλο αυτό πυ γίνεται, αφού δεν ξέρεις πού μπορεί να καταλήξουν τέτοιες πρακτικές. Με την ίδια λογική του "κοινού καλού" μπορεί να γίνει δέσμευση περιουσιακών στοιχείων για να δοθούν στους φτωχότερους, αυτοκινήτων για να μη γίνονται αυτοκινητιστικά κλπ. Να πληρώνουμε οι πολίτες τις κρατικές ανεπάρκειες. Δύσκολο; Ναι. Υπερβολικό; Ναι. Αλλά, όπως προείπα, αν αρχίσει κάτι, δεν ξέρεις πού θα καταλήξει. Κι οι Γερμανοί πριν 90 χρόνια όταν έδιναν την εξουσία στον Χίτλερ δεν μπορούσαν να προβλέψουν όσα θα ακολουθούσαν, το πολύ πολύ να πίστευαν ότι στη χειρότερη περίπτωση θα ήταν ένας σκληρός κι αντιλαϊκός κυβερνήτης.
   Και επειδή πολλοί (μου) λένε "ναι ρε φίλε δικαίωμά σου εσένα αν θες να είσαι απρόσεκτος (που δεν είμαι καθόλου προσωπικά και ούτε και το θεωρώ σωστό) και να κολλήσεις, ο άλλος τι σου φταίει;". Όπως έχω πει αρκετές φορές επίσης, αν ο άλλος είναι προσεκτικός, δεν θα τον κολλήσω. Κάτι που επιβεβαίωσε και χθες(26/11) στη γνωστή εκπομπή "Καλημέρα Ελλάδα" ένας πνευμονολόγος (Θεόδωρος Βασιλακόπουλος) λέγοντας ότι αυτό απαντάει σε όσους τον ρωτούν πώς εκείνος δεν κολλάει ενώ συναναστρέφεται με αρρώστους. Το προφανές είπε ο άνθρωπος, ο ειδικός αν θέλετε. Ότι εκείνος προσέχει κι έτσι δεν έχει κολλήσει. Επομένως, όχι, δεν ισχύει αυτό που θέλουν να μας περάσουν. Κανέναν δεν παίρνεις στο λαιμό σου, εφόσον εκείνος προσέχει. Αν φοράει μάσκα, αν τηρεί αποστάσεις, αν πλένει τα χέρια του, αν δεν σε δεχτεί στο σπίτι του εφόσον ξέρει ότι δεν προσέχεις κλπ. Επομένως, το ζήτημα μένει στα όρια της προσωπικής ελευθερίας του καθενός. Και στο δικαίωμα που έχει να προτιμάει να ρισκάρει να κολλήσει από το να ζει όπως ζούμε τους τελευταίους μήνες, ακόμα και στο να μην τον νοιάζει να κολλήσει καν.

   Δυστυχώς βλέπω πιο μαύρες μέρες και πιο δύσκολες στιγμές στο μέλλον. Και αυτό που με ανησυχεί είναι ότι όλα αυτά γίνονται στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Και με κάνουν να συμπεραίνω ότι, είτε υπάρχουν τρομακτικά συμφέροντα από πίσω, είτε κάνουν κουμάντο στον κόσμο ανίκανοι κι ανόητοι που έπαθαν ομαδική παράκρουση και δεν ξέρουν να χειριστούν ένα θέμα, υπαρκτό μεν, σοβαρό μεν, όχι όμως τόσο τεράστιο όσο το παρουσιάζουν. Είτε ισχύει το πρώτο, είτε το δεύτερο, δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω. Μάλλον όχι πολλά. Ελπίζω τουλάχιστον να αφυπνίσω κάποιους συμπολίτες μου. Μαζί ίσως τα καταφέρουμε.

                                                       Homo Cogitans