Καθώς βέβαια, όπως μας κατηγορούν (σ)τα ΜΜΕ, ξεχάσαμε τι εστί κορωναϊός, κι εξ' ου είμαστε απρόσεκτοι, θεωρώ σκόπιμο να κάνω και μία μικρή αναδρομή. Ο κορωναϊός, λοιπόν, είναι ένας μικροοργανισμός, της κατηγορίας των ιών, που εμφανίστηκε πριν 8-9 μήνες στην Κίνα και έκτοτε εξαπλώθηκε σταδιακά σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, κάνοντας το δυνατό και κυρίαρχο ανθρώπινο είδος να "χορεύει στους ρυθμούς του". Σκότωσε πολλούς και πρόσβαλε ακόμα περισσότερους, με αποτέλεσμα όλες οι χώρες, με την Ελλάδα (στην οποία και θα ήθελα εύλογα να εστιάσω) να είναι μία εκ των πρώτων, να πάρουν πολλά αυστηρά "μέτρα" για να τον περιορίσουν. Έκλεισαν υπηρεσίες, έκλεισαν επιχειρήσεις, κλείστηκαν κι οι ίδιοι οι άνθρωποι στα σπίτια τους, σαν φυλακισμένοι, για να προστατευτούν από αυτή την αιωρούμενη αόρατη απειλή. Οι συνέπειες; Πολλές. Διαλύθηκε η οικονομία, πήγαν πίσω πολλά πράγματα όπως η εκπαίδευση, καταρρακώθηκε η ψυχολογία και έσπασαν τα νεύρα των ανθρώπων. Άξιζε όλο αυτό; Ναι, κατά τους "ειδικούς", αφού γλιτώσαμε από την επέλαση αυτού του σατανικού μικροοργανισμού, που σκοτώνει, που αφήνει κουσούρια, που, που, που. Σημαντικό, ποιος μπορεί να διαφωνήσει;
Με μια προϋπόθεση βέβαια, να είναι αληθές. Αλλά, ας το αφήσουμε αυτό. Ας το δεχτούμε, για την οικονομία της συζήτησης. Περνάει λοιπόν αυτό το διάστημα, μπορούμε από τις 4 Μαΐου και μετά να ξανακυκλοφορήσουμε ελεύθερα (...), και από την 1η Ιουλίου δεχόμαστε και επισκέπτες από το εξωτερικό. Και θέλω να κάνω μία, απλή, ερώτηση. Γιατί; Έπαψε ο ιός να υφίσταται; Όχι. Βρήκαμε κάποιο εμβόλιο, κάποια θεραπεία; Όχι. Χρειάζεται κάποιο τρομερό IQ, ώστε να καταλάβει κανείς ότι αν ξαναρχίσουν οι άνθρωποι να ζουν όπως πριν και αν έρχονται ξένοι (στους οποίους από ότι πληροφορήθηκα γίνονταν πολύ ελλιπείς έλεγχοι) θα αρχίσουμε πάλι να έχουμε μία ευρεία διασπορά του ιού; Όχι, υποθέτω. Γιατί λοιπόν, αυτά; Γιατί, οι ίδιοι που μας κατηγορούν εμάς τώρα για ανευθυνότητα, πήραν αυτές τις αποφάσεις; Γιατί ανοίξαμε τα σύνορα, τις επιχειρήσεις και τις υπηρεσίες, γιατί επιστρέψαμε στον πρότερο τρόπο ζωής μας, με μικρές διαφορές, όπως η χρήση μάσκας στα ΜΜΜ;
Αλλά, ναι, ξέχασα, ο ιός δεν μπορεί να επιβιώσει μέσα σε συνθήκες καύσωνα και το καλοκαίρι θα είχαμε ύφεση. Έτσι μας έλεγαν οι "ειδικοί". Όπως κι ότι τα παιδιά είναι "υγειονομικές βόμβες" και μετά ήταν ακίνδυνα και άνοιγαν τα σχολεία, όπως κι ότι οι μάσκες είναι από άχρηστες ως και βλαβερές και τώρα έχουν γίνει σωτήριες και έχει κυριολεκτικά επιβληθεί η χρήση τους. Έτσι και ο ιός θα εξοντωνόταν από τη ζέστη αλλά τώρα μιλάμε για δεύτερο κύμα, αρχές Αυγούστου. Τροφή για σκέψη, όλα αυτά. Για την αυθεντία που μας πουλάνε οι διάφοροι "ειδικοί". Που 8-9 μήνες τώρα οι μόνοι τρόποι αντιμετώπισής του που έχουν βρει είναι απάνθρωπα μέτρα όπως η καραντίνα και η υποχρεωτική χρήση μάσκας (ναι, είναι απάνθρωπο να σου δυσχεραίνουν την αναπνοή, ειδικά μέσα στην ήδη αποπνικτική ζέστη του καλοκαιριού). Δεν λέω, ίσως ο ιός αυτός να είναι τόσο περίπλοκος και μυστήριος που οι ίδιοι οι επιστήμονες να μην μπορούν να τον αποκρυπτογραφήσουν και να βρουν καλύτερους κι αποτελεσματικότερους τρόπους αντιμετώπισής του. Κι ίσως κι αυτός να είναι ο νούμερο ένα λόγος που είναι όντως πολύ επικίνδυνος. Αν είναι όμως έτσι, αν ούτε οι ίδιοι δεν τον ξέρουν καλά καλά, ας μην μας το παίζουν αυθεντίες κι ας μην μας επιβάλλουν πράγματα τη μία μέρα και να τα αναιρούν την επόμενη.
Και μας και είπα τη μαγική λέξη "επιβάλλουν". Τι τέλεια πάσα στον εαυτό μου, για να θίξω ένα θέμα που θέλω από την εποχή της καραντίνας αλλά δυστυχώς το είχα ξεχάσει στα τότε άρθρα μου. Αυτά τα μέτρα, πέρα από απάνθρωπα, είναι και πλήρως αντιδημοκρατικά. Όσο κι αν ο κ. Τσιόδρας κι ο κάθε κ. Τσιόδρας έχει ένα πλήθος πτυχίων και πολύ περισσότερες γνώσεις από τους περισσότερους εξ ημών, όσο κι αν ο κ. Μητσοτάκης κι ο κάθε κ. Μητσοτάκης έχει μία έξτρα ευθύνη ως πολιτική ηγεσία, με ποιο δικαίωμα μας επιβάλλουν πράγματα; Σε ενήλικους πολίτες, χωρίς νοητική καθυστέρηση; Τι είμαστε παιδιά που πρέπει να μας φροντίζει η μαμά μας και να αποφασίζει για το καλό μας; Πώς επιβάλλεις να μένουμε μέσα, να φοράμε μάσκες κλπ; Δεν έχει ο καθένας το δικαίωμα να κρίνει αν πιστεύει στον κορωναϊό, στην επικινδυνότητά του, να πει ακόμα και "δεν με νοιάζει, προτιμώ να κολλήσω, στην τελική, από το να ζω συνεχώς περιορισμένος";. Δημοκρατία δεν έχουμε; Ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει, εφόσον δεν ενοχλεί τον άλλο. Κι επειδή σίγουρα θα το επικαλούνταν αυτό όσοι προωθούν/συμφωνούν με τα μέτρα, θα απαντήσω και σε τούτο. Ακόμα κι αν εγώ είμαι ένας απερίσκεπτος φορέας του ιού, δεν πρόκειται να μολύνω κανέναν, εφόσον εκείνος παίρνει τα απαραίτητα(;) μέτρα. Εφόσον #meneispiti, εφόσον φοράει μάσκα, εφόσον κρατάει αποστάσεις από μένα. Ο ιός δεν πρόκειται να φύγει από το στόμα μου και να πάει περπατώντας μέχρι το σπίτι του γείτονα, κάτω από την πόρτα και να πεταχτεί στο στόμα του, για να τον προσβάλει. Όταν συντελείται μετάδοση του ιού, δεν φταίει μόνο ο αρχικός φορέας, αλλά και εκείνος τον οποίο προσβάλλει. Ό,τι κι αν κάνουν ο α, ο β, ο γ, που είναι φορείς, ο χ, ο ψ, ο ζ δεν πρόκειται να μονυνθούν, εφόσον είναι οι ίδιοι προσεκτικοί. Είναι επομένως προσωπική ευθύνη του καθενός και προσωπική του επιλογή αν και πόσο θέλει να προσέχει. Επομένως κανένας απρόσεχτος δεν πρόκειται να βλάψει κάποιον άλλο που προσέχει. Και δεν δέχομαι από κανέναν, ούτε από τον επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας, ούτε από τον επικεφαλής της πολιτικής ηγεσίας, να επιβάλλουν σε ενήλικες πολίτες να τηρούν τα μέτρα προστασίας. Δεν είναι γονείς μας και δεν είμαστε παιδιά. Αν το πιστεύουν αυτό, ότι στερούμαστε την απαιτούμενη ωριμότητα και κρίση, ας βγουν να το πουν για το σώμα που τους εξέλεξε και τους πληρώνει κι ας αναλάβουν και τις πολιτικές ευθύνες. Διαφορετικά, ας αφήσουν τον καθένα να επιλέγει για τον εαυτό του, από τη στιγμή και που, όπως εξήγησα, στην πραγματικότητα δεν βλάπτει κανέναν άλλο.
Κι αφού μιλάμε και για δημοκρατία, είδα και το άλλο ωραίο χθες. Ότι θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα οι διάφοροι συνωμοσιολόγοι, οι οποίοι αρνούνται την ύπαρξη του ιού και προτρέπουν τον κόσμο να μην τηρεί τα μέτρα. Πάμε καλά; Ή έχουμε χάσει κάθε (πραγματικό) μέτρο; Είναι δυνατόν να οδηγείται κάποιος στον εισαγγελέα για αυτό; Κι εγώ, ακόμα, διαφωνώ με αυτά που λένε. Ο ιός είναι σίγουρα υπαρκτός και πρέπει να προσέχουμε (άλλο που έχουμε φτάσει στην υπερβολή). Αλλά, από κει και πέρα, μπορείς να οδηγείς κάποιον στον εισαγγελέα, επειδή απλά λέει βλακείες, χωρίς να προσβάλει κανέναν ή να συκοφαντεί συγκεκριμένα πρόσωπα; Είναι, ποτέ, δυνατόν; Αυτή η απόφαση είναι ξεκάθαρα αυθαίρετη, δικτατορική, χουντική και είναι ντροπή για τον υπουργό "προστασίας του πολίτη" κ. Χρυσοχοΐδη και μόνο που το σκέφτηκε, πόσο μάλλον που το εφαρμόζει κιόλας. Ότι τι, δηλαδή; Ωραία, βγαίνει ο κάθε εξυπνάκιας και λέει το μακρύ του και το κοντό του. Και λοιπόν; Σημαίνει ότι κι όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι ανόητος και θα τα πιστέψει; Τι είναι, ανήλικα που θα παρασυρθούν; Και με αυτό φαίνεται ξεκάθαρα η εκτίμηση των κυβερνώντων ότι ο λαός τους είναι χαζός και δε βρίσκεται σε θέση να πάρει αποφάσεις για τον εαυτό του και να τον προστατεύσει. Ή και κάτι άλλο. Σε κάθε περίπτωση όμως, σε ένα δημοκρακτικό καθεστώς, απλά ενημερώνεις τους πολίτες για τον κίνδυνο, ως επιστημονική ομάδα και πολιτική αρχή, και από κει και πέρα είναι δικαίωμά τους αν και πόσο θα προσέχουν ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ. Διαφορετικά, αυτή η "υπερπροστατευτικότητα" για τον κορωναϊό, σήμερα, μπορεί αύριο να επεκταθεί κι αλλού. Να μας πάρουν τα αυτοκίνητα, για να μην σκοτωνόμαστε, να μας απαγορεύσουν την κυκλοφορία μετά τις 10 γιατί είναι επικίνδυνο να πέσουμε θύματα ληστείας, δολοφονίας, βιασμού, να μας βάλουν τσιπς ώστε να ξέρουν πού είμαστε και τι κάνουμε, προκειμένου να "επέμβουν αν μας συμβεί κάτι". Ίσως φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, ίσως είναι απλά και τα επόμενα κομμάτια του ντόμινο της "χουντοπροστασίας".
Αφορούν βέβαια το μακρινό μέλλον αυτά τα σενάρια. Κι είτε έχουν κάποια βάση, είτε είναι και πλήρως αβάσιμα, η μακροπρόθεσμη σκέψη είναι κάτι που μου το δίνω. Πάντα προσπαθώ να σκέφτομαι το μετά, τη μεγάλη εικόνα, το δάσος κι όχι το δέντρο. Τι κρίμα, που οι Έλληνες πολιτικοί, τα τελευταία 100 χρόνια, από εποχές Ελευθέριου Βενιζέλου, αδυνατούν να κάνουν το ίδιο. Πάντα μικρές, πάντα βραχυπρόθεσμες λύσεις. Υπάρχει εξάπλωση του ιού; Lockdown. Υπάρχει κατάρρευση της οικονομίας; Ξανανοίγουν όλα με ελάχιστους περιορισμούς. Βρισκόμαστε προ ενός δεύτερου κύματος; Επιβολή μασκών κι άλλων συναφών μέτρων. Πονάει πόδι; Κόβει πόδι. Καημό το'χω να δω μία κυβέρνηση, μετά από 16 χρόνια που παρακολουθώ τα πολιτικά δρώμενα, που να σκέφτεται μακροπρόθεσμα. Που θα αντιλαμβάνεται ότι η καραντίνα θα τσακίσει την οικονομία και ότι η σχεδόν ολοκληρωτική άρση των μέτρων θα φέρει το δεύτερο κύμα του ιού, προτού αυτά συμβούν. Την ίδια στιγμή, θα μπορούσαμε, ας πούμε, να μην έχουμε μπει ποτέ σε lockdown, να συνεχίσουμε να ζούμε με προφυλάξεις (όπως οι τωρινές, εξ' αρχής), να μην έρχονται τουρίστες ή να ελέγχονται εξονυχιστικά. Κι αντί να διαλυθεί η οικονομία χάριν ενός βραχυπρόθεσμου ωφέλους, του περιορισμού του ιού, που δείχνει να πηγαίνει κι αυτό περίπατο τώρα, να επιτρέψουν στις επιχειρήσεις να λειτουργούν κανονικά (με μέτρα, όπως τα τωρινά, επαναλαμβάνω) και να επιβληθούν κάποιοι έξτρα φόροι ώστε να οικοδομηθεί ένα καλύτερο σύστημα υγείας, περισσότερες ΜΕΘ και εξοπλισμός, ώστε να αντιμετωπιστούν τα περισσότερα κρούσματα που θα είχαμε. Πάλι θα βγαίναμε ζημιωμένοι οικονομικλα, στο τέλος της ημέρας, αλλά τουλάχιστον θα μας έμενε ένα καλύτερο σύστημα υγείας, συγκριτικά με το χρόνια πάσχον που έχουμε τώρα. Αντ' αυτού, και η οικονομία υπέστη σοβαρές ζημιές, και το βραχυπρόθεσμο κέρδος που είχαμε δείχνει τώρα να χάνεται και μετά από 1-2 χρόνια που θα έχουμε ξεμπλέξει από τον ιό, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το μόνο που θα μας έχει μείνει θα είναι χασούρα και πολλά ψυχολογικά λόγω των απάνθρωπων, επαναλαμβάνω, μέτρων. Thinking ahead, λέγεται, έννοια πλήρως ασύμβατη με την άλλη έννοια, ή και ανέκδοτο, ίσως, "Έλληνας Πολιτικός".
Μέχρι λοιπόν να αποκτήσουν αυτή την ικανότητα οι πολιτικοί μας (ή εμείς να αποκτήσουμε επιτέλους την ικανότητα να διακρίνουμε όσους την έχουν), ας συμβιβαζόμαστε με μέτρα που θα έχουν μόνο ένα μικρό βραχυπρόθεσμο όφελος και ένα μεγάλο μακροπρόθεσμο κόστος, όπως το lockdown (που φοβάμαι θα ξαναζήσουμε), αλλά και οι μάσκες, τα αντισηπτικά παντού, η μειωμένη χωρητικότητα στα μαγαζιά κλπ. Σίγουρα βέβαια τα δεύτερα είναι απείρως καλύτερα από το πρώτο και θα έπρεπε και την άνοιξη να έχουν επιβληθεί αντ' αυτού. Παρ' όλ' αυτά, δεν παύουν μακροπρόθεσμα να έχουν και κείνα συνέπειες, τόσο πρακτικές-οικονομικές (γιατί αν πχ μία τετραμελής οικογένεια χρειάζεται 10 μάσκες την ημέρα τότε υπάρχει ένα πρόβλημα που βέβαια οι πλούσιοι κι εξασφαλισμένοι πολιτικοί αδυνατούν να καταλάβουν), όσο και ψυχολογικές. Και είναι σχεδόν σίγουρο ότι σε 1, 2, 5, 10 χρόνια που θα απαλλαχθούμε από τον κορωναϊό θα έχουν μείνει πίσω μόνο αρνητικές συνέπειες και τίποτα θετικό-εποικοδομητικό. Γιατί, ναι, θα απαλλαγούμε, μην ανησυχείτε, το ανθρώπινο είδος δεν θα πάει από κανέναν ιό. Από τη βλακεία του θα πάει, η οποία είναι ανίκητη και, σύμφωνα και με τον Αινστάιν, μάλλον άπειρη.
