12ο Άρθρο: Καταρρίπτοντας επιχειρήματα & εντυπώσεις της τρομολαγνικής κορωναϊοπαράνοιας

   Επιστρέφω σήμερα εδώ, μετά από 3,5 μήνες, για να αναφερθώ για ακόμα μία φορά στο θέμα του κορωναϊού και της διαχείρισής του. Παρότι όμως το θέμα είναι ίδιο, η προσέγγισή μου σήμερα θα διαφέρει. Δεν έχω πολλά παραπάνω να πω από ότι στις τρεις προηγούμενες αναρτήσεις μου, οπότε στόχος του σημερινού μου κειμένου είναι να απαντήσω στοχευμένα, σε κάποια βασικά επιχειρήματα των εχόντων την εξουσία και των υποστηρικτών τους. Καταρρίπτοντας κι αυτά, μα πάνω από όλα την εντύπωση που πάνε να δημιουργήσουν, ότι όσοι διαφωνούν μαζί τους είτε είναι ανόητοι που δεν πιστεύουν καν στην ύπαρξη του κορωναϊού είτε αναίσθητοι που δεν ενδιαφέρονται για την υγεία και τη ζωή των συνανθρώπων τους.

α) Ο κορωναϊός είναι κάτι πολύ σοβαρό, πεθαίνουν άνθρωποι

   Σίγουρα, το να πεθαίνει κάποιος, ανεξαρτήτως συνθηκών, δεν είναι κάτι ευχάριστο κι επιθυμητό. Ωστόσο, άνθρωποι πάντα πέθαιναν και θα πεθαίνουν. Είναι στη μοίρα της φύσης μας, αλλιώς θα είχε η γη σήμερα 15 δισ. πληθυσμό. Όσοι με θεωρήσετε κυνικό, σκεφτείτε ότι σε αυτή τη γη πεθαίνουν καθημερινά παιδιά επειδή δεν έχουν τροφή κι ιατρική περίθαλψη. Πεθαίνουν άνθρωποι από καρκίνο, AIDS και πολλά άλλα σοβαρά νοσήματα-πολλοί περισσότεροι από ότι από κορωναϊό. Και, στην Ελλάδα συγκεκριμένα, θρηνούμε κάθε χρόνο εκατοντάδες θύματα, νέους, υγιείς ανθρώπους από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα. Έχουμε όλοι συμβιβαστεί και μάθουμε να ζούμε με αυτά (και είναι ένα αναγκαίο κακό, μιας και δεν είναι κάτι που μπορούμε, μόνοι μας, να αλλάξουμε) και δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με την 3-4% θνητότητα του κορωναϊού, που αφορά και κατά κύριο λόγο πολύ ηλικιωμένους ανθρώπους με προβλήματα υγείας; Το θεωρώ τουλάχιστον υποκριτικό.

β) Πρέπει να φροντίζουμε για τους ηλικιωμένους & ασθενείς

   Αδιαμφισβήτητα, επίσης, πρέπει να υπάρχει μέριμνα για τους ηλικιωμένους και ασθενείς συμπολίτες μας. Ωστόσο, θεωρώ κι όλο αυτό το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για αυτούς επίσης υποκριτικό. Πού είναι αυτό το ενδιαφέρον όταν τους κόβουν τις συντάξεις; Πού είναι το ενδιαφέρον όταν πρέπει να πληρώνουν ένα μεγάλο μέρος της ιατρικής τους περίθαλψης οι ίδιοι; Πού είναι το ενδιαφέρον όταν δεν υπάρχει (ή υπάρχει ελλιπής) πρόληψη για τις ανάγκες τους; Επίσης, αφού μετά από τόσους μήνες και τόσα θύματα, έχουμε τουλάχιστον κάποια στατιστικά δεδομένα για το ποιοι είναι εκείνοι που κινδυνεύουν, γιατί δεν μπαίνουν εκείνοι μόνο σε καραντίνα και μπαίνουμε όλοι; Κι όχι, δεν είναι δύσκολο αυτό, και σίγουρα όχι δυσκολότερο από ότι το ολικό lockdown. Για όσους ανήκοντες σε ευπαθείς ομάδες δεν έχουν κάποιο χώρο να απομονωθούν ή κάποιον να τους φροντίζει, η κυβέρνηση θα μπορούσε να ανοίξει ή να μισθώσει ξενώνες ώστε να μεταφερθούν εκεί & προσωπικό να τους φροντίζει. Για ποιο λόγο πρέπει να "προστατευόμαστε" όλοι;

γ) Χωρίς το lockdown θα θρηνήσουμε πολλά θύματα

   Όπως είπα και παραπάνω, θεωρώ ότι τα θύματα θα μπορούσαν να περιοριστούν και με επιλεκτικό lockdown των ευπαθών ομάδων. Αλλά, πέρα από αυτό, έχω κι ένα άλλο ερώτημα να θέσω. Ωραία, αν δεν γίνει lockdown θα πεθάνουν άνθρωποι από τον κορωναϊό. Τώρα, που γίνεται, δεν θα έχουμε θύματα; Από την επερχόμενη φτώχεια; Δεν θα πεθάνουν άνθρωποι από την πείνα και επειδή δεν θα έχουν λεφτά να πάνε (εγκαίρως) στο γιατρό; Και, για να το πάω και λίγο παραπέρα, καθότι ψυχολόγος, δεν υπάρχει κίνδυνος αυτοκτονιών, εθισμού σε ουσίες κλπ, ως απόρροια των ψυχικών συνεπειών όλης αυτής της κατάστασης; Γιατί αν είναι να προφυλαχθούν οι γέροι που έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι μένουν την περισσότερη ώρα μέσα και τη βγάζουν κουτσά-στραβά με μία (έστω και μειωμένη) σύνταξη και να έχουμε θύματα νεώτερους ανθρώπους, που δεν θα έχουν εισόδημα και που θα επηρεαστούν πολύ περισσότερο από τον εγκλεισμό και την καταπίεση, συγγνώμη, αλλά εγώ αυτό το μέτρο το θεωρώ το λιγότερο αναποτελεσματικό. Ειδικά από τη στιγμή που, όπως προανέφερα, θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα επιλεκτικό lockdown και να έχουμε, στο μεγαλύτερο βαθμό, και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.

δ) Η υγεία είναι πάνω απ' όλα

   Άλλη μία ωραία καραμελίτσα. Όχι, φυσικά και δε διαφωνώ ότι η υγεία είναι το σπουδαιότερο αγαθό και πρέπει να διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού. Ωστόσο, αρχικά, υπάρχει και η ψυχική υγεία, πέραν της σωματικής. Κι όσο κι αν θεωρείται από κάποιους δευτερεύουσα, δεν είναι καθόλου. Για όποιον θέλει να ψάξει, υπάρχει ένας ολόκληρος τόμος (DSM) με τις ψυχικές παθήσεις, και πάμπολλα παραδείγματα των επιπτώσεών τους. Οι οποίες μπορεί να είναι και ιδιαίτερα σοβαρές, όπως ψυχώσεις (απώλεια συνείδησης της πραγματικότητας), ροπή προς την εγκληματικότητα, αυτοκτονίες. Και ένα σημαντικότατο θέμα με την ψυχική υγεία, που την κάνει ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτη, είναι ότι δεν έχουμε ποτέ την ίδια ικανότητα επισκόπησής της, όπως με τη σωματική. Στις σωματικές παθήσεις, γίνονται εξετάσεις, δίνουν συγκεκριμένα αποτελέσματα και χορηγείται η κατάλληλη αγωγή, με την πρόοδο που επιφέρει να είναι επίσης παρατηρήσιμη. Η ψυχική υγεία είναι κάτι πιο ρευστό, άπαξ και διαταραχθεί (σοβαρά), δεν μπορείς ποτέ να είσαι απόλυτα σίγουρος, ούτε τι ακριβώς συμβαίνει, ούτε πώς αντιμετωπίζεται, ούτε για την πρόοδο της αντιμετώπισής του. Και επειδή κάποιοι μπορεί επίσης να πουν "σιγά δεν είναι και το τέλος του κόσμου να μείνουμε λίγο μέσα πώς κάνουν έτσι ορισμένοι", αφενός δεν αντιμετωπίζουν όλοι τις ίδιες συνθήκες (κάποιος πχ μπορεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες όπως αδυναμία οικονομικής κάλυψης αναγκών, ενδοοικογενειακής βίας κλπ) και αφετέρου υπάρχει κι η διαφορετικότητα, δεν αντιμετωπίζουμε όλοι τα πάντα με τον ίδιο τρόπο, και πρέπει να είναι κάτι αποδεκτό αυτό, όπως είναι αποδεκτό κι ότι κάποιος οργανισμός μπορεί να είναι πιο ευάλωτος στον κορωναϊό. Και, γενικά δηλαδή, η ζωή είναι κάτι σημαντικό, αλλά εξίσου σημαντική είναι κι η ποιότητά της. Οι ήρωες του 21, που σε λίγους μήνες θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από τότε, έλεγαν "καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή". Αντί να αναλωνόμαστε σε ανούσιες φιέστες προς τιμήν τους, καλό θα ήταν νομίζω να μάθουμε και κάτι από αυτούς.

ε) Οι ειδικοί ξέρουν καλύτερα

   Ναι, προφανώς κι οι ειδικοί σε θέματα υγείας, αλλά και πολιτικής διαχείρισης, ξέρουν περισσότερα από το μέσο άνθρωπο για αυτά τα θέματα. Ωστόσο, είναι πάντα ένα ερώτημα το κατά πόσο είναι αντικειμενικοί, αμερόληπτοι και δεν εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα. Δεν θα επεκταθώ, άλλωστε θεωρώ τη συνωμοσιολογία κάτι σχετικά χαζό αν δεν έχεις αποδείξεις, ωστόσο ξέρω ότι δεν ζω σε ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο οπότε πάντα θα περνάνε από το μυαλό μου και τέτοια ενδεχόμενα. Πέρα από αυτό, όμως, ακόμα και τις καλύτερες προθέσεις και τις πιο πολλές γνώσεις να έχουν, δεν παύουν να είναι άνθρωποι, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο λάθους. Άρα δεν δέχομαι τη νοοτροπία "ειδικοί είναι άρα και ελεύθεροι κριτικής". Άλλωστε, έχουν κάνει κι εκείνοι λάθη. Λάθος ειδικών ήταν που επεκτάθηκε σε όλο τον κόσμο αυτή η μάστιγα. Δε βρέθηκε ένας να προβλέψει τι θα γίνει. Λάθος ειδικών είναι που άνοιξαν τα σύνορα στην Ελλάδα το καλοκαίρι, χωρίς καν να γίνονται επαρκείς έλεγχοι. Είπε πχ ο κ. Γεωργιάδης ότι οι λοιμωξιολόγοι έλεγαν ότι ο ιός θα "διαλυθεί" στους 26 βαθμούς Κελσίου. Κάτι που προφανώς δε συνέβη. Λάθος των ειδικών ήταν που την πρώτη φορά έκαναν λοκντάουν χωρίς καν να έχουμε 100 κρούσματα σε όλη την Ελλάδα, κάτι που επέφερε πολύ άσχημες συνέπειες στην οικονομία κλπ, μετά άνοιξαν τα πάντα με πολύ χαλαρό έλεγχο και τώρα έπρεπε να πάμε 3000 κρούσματα τη μέρα για να ξανακάνουν. Και, για να μην παρεξηγηθώ, αφού κάποιος μπορεί να νομίσει ότι πριν ήμουν κατά του λοκντάουν και τώρα υπονοώ ότι έπρεπε να γίνει και μάλιστα νωρίτερα, είμαι της άποψης ότι ή παίρνεις μέτρα όπως πρέπει ώστε να αποδώσουν τα μέγιστα ή μην πάρεις καθόλου.

στ) Λίγο υπομονή ακόμα, με το εμβόλιο θα φτιάξουν τα πράγματα

   Κάτι που γενικά πλανάται αρκετά σαν άποψη, το άκουσα και τις προάλλες ξεκάθαρα από το στόμα του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Πέτσα. Δύο είναι οι ενστάσεις μου κι εδώ. Αφενός, να δούμε πόσο λίγο θα είναι αυτό το λίγο, αφού μέχρι να φτιαχτεί επαρκής ποσότητα για όλο τον κόσμο θα πάρει αρκετά. Κι ακόμα και τότε, θα πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις για τη συντήρησή του (κάτι για -80 βαθμούς Κελσίου άκουσα, να δω πού θα βρουν τέτοιο χώρο, στην Ελλάδα πχ, να χωράει κάτι εκατομμύρια εμβόλια) και να εμβολιαστεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Οπότε φαντάζομαι ότι είναι αρκετά πιθανό να τραβήξει πολύ τελικά όλο αυτό, κάτι που αμφιβάλλω πολύ για το αν το αντέχουν, τόσο η οικονομία, όσο και τα νεύρα μας. Αλλά, ακόμα κι αν επισπευσθούν με κάποιο τρόπο αυτές οι διαδικασίες, εγώ έχω και τις αμφιβολίες μου για το εμβόλιο αυτό καθεαυτό. Τα περισσότερα εμβόλια βγαίνουν σε διάστημα τουλάχιστον 4-5 χρόνων, ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια κι η αποτελεσματικότητά τους. Και δεν νομίζω οι φαρμακευτικές να παίρνουν τόσο χρόνο επειδή είναι άχρηστοι ή χαραμοφάηδες, λογικά χρειάζεται όντως αυτός ο χρόνος. Το εμβόλιο του κορωναϊού βγαίνει τώρα σε λιγότερο από 1 χρόνο. Πόσο ασφαλές θα είναι; Δεν ξέρω, εγώ ο μη ειδικός πάντως, δεν προτίθεμαι να το κάνω και δεν το συνιστώ και για κανέναν που δεν ανήκει σε ευπαθή ομάδα, το θεωρώ πολύ μεγαλύτερο ρίσκο από ότι ο ίδιος ο κορωναϊός. Φήμες δε ότι θα καταστεί υποχρεωτικό ή ότι θα υπάρχουν σοβαρές επιπτώσεις για όσους δεν το κάνουν, δεν θέλω καν να τις σχολιάσω επί του παρόντος. Αρνούμαι να πιστέψω ότι θα πιάσουμε τέτοιο δημοκρατικό πάτο. Το να επιβάλλεις σε κάποιον να εντάξει στο σώμα του μία οποιαδήποτε ουσία είναι απλά εγκληματικά φασιστικό.

ζ) Η κυβέρνηση πρέπει προστατεύει τους πολίτες-δεν δικαιούμαστε να παίρνουμε άλλους στο λαιμό μας

   Άφησα για το τέλος τις δύο μεγαλύτερες Β-Λ-Α-Κ-Ε-Ι-Ε-Σ, οι οποίες πάνε χέρι-χέρι και πάνω στις οποίες βασίζονται όλα όσα συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες. Πρώτον, ότι η κυβέρνηση πρέπει να προστατεύει τους πολίτες, ακόμα και παρά τη θέλησή τους και κόντρα στις προσωπικές τους ελευθερίες. Όπως έχω ξαναπεί, κάθε 1)ενήλικας, 2)ελεύθερος, 3)με σώας τας φρένας πολίτης, έχει, πρέπει να έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να φροντίζει ο ίδιος για τον εαυτό του. Άλλοι αποφασίζουν μόνο για τους ανήλικους, τους φυλακισμένους και τους νοητικά καθυστερημένους, που είτε κρίνονται ανίκανοι να αποφασίσουν σωστά είτε έχουν χάσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας λόγω πρότερου ανέντιμου βίου. Όλοι οι υπόλοιποι όμως, έχουμε το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να αποφασίζουμε οι ίδιοι για πάρτη μας και δεν χρειαζόμαστε κανένα Μητσοτάκη, κανένα Χαρδαλιά, κανένα Κικίλια, κανένα Τσιόδρα κλπ για να το κάνουν. Όλη αυτή η "προστατευτική καταπίεση" είναι αντιδημοκρατική, φασιστική, απαράδεκτη. Όπως και το γεγονός ότι στέλνονται στον εισαγγελέα άνθρωποι που διαφωνούν με όσα γίνονται (ακόμα κι αν κάποιες απόψεις όπως πχ ότι δεν υπάρχει κορωναϊός) είναι ανόητες. Δικαίωμα του καθενός είναι να λέει ότι θέλει, αυτή είναι κι η έννοια της δημοκρατίας. Και είναι πολύ επικίνδυνο όλο αυτό πυ γίνεται, αφού δεν ξέρεις πού μπορεί να καταλήξουν τέτοιες πρακτικές. Με την ίδια λογική του "κοινού καλού" μπορεί να γίνει δέσμευση περιουσιακών στοιχείων για να δοθούν στους φτωχότερους, αυτοκινήτων για να μη γίνονται αυτοκινητιστικά κλπ. Να πληρώνουμε οι πολίτες τις κρατικές ανεπάρκειες. Δύσκολο; Ναι. Υπερβολικό; Ναι. Αλλά, όπως προείπα, αν αρχίσει κάτι, δεν ξέρεις πού θα καταλήξει. Κι οι Γερμανοί πριν 90 χρόνια όταν έδιναν την εξουσία στον Χίτλερ δεν μπορούσαν να προβλέψουν όσα θα ακολουθούσαν, το πολύ πολύ να πίστευαν ότι στη χειρότερη περίπτωση θα ήταν ένας σκληρός κι αντιλαϊκός κυβερνήτης.
   Και επειδή πολλοί (μου) λένε "ναι ρε φίλε δικαίωμά σου εσένα αν θες να είσαι απρόσεκτος (που δεν είμαι καθόλου προσωπικά και ούτε και το θεωρώ σωστό) και να κολλήσεις, ο άλλος τι σου φταίει;". Όπως έχω πει αρκετές φορές επίσης, αν ο άλλος είναι προσεκτικός, δεν θα τον κολλήσω. Κάτι που επιβεβαίωσε και χθες(26/11) στη γνωστή εκπομπή "Καλημέρα Ελλάδα" ένας πνευμονολόγος (Θεόδωρος Βασιλακόπουλος) λέγοντας ότι αυτό απαντάει σε όσους τον ρωτούν πώς εκείνος δεν κολλάει ενώ συναναστρέφεται με αρρώστους. Το προφανές είπε ο άνθρωπος, ο ειδικός αν θέλετε. Ότι εκείνος προσέχει κι έτσι δεν έχει κολλήσει. Επομένως, όχι, δεν ισχύει αυτό που θέλουν να μας περάσουν. Κανέναν δεν παίρνεις στο λαιμό σου, εφόσον εκείνος προσέχει. Αν φοράει μάσκα, αν τηρεί αποστάσεις, αν πλένει τα χέρια του, αν δεν σε δεχτεί στο σπίτι του εφόσον ξέρει ότι δεν προσέχεις κλπ. Επομένως, το ζήτημα μένει στα όρια της προσωπικής ελευθερίας του καθενός. Και στο δικαίωμα που έχει να προτιμάει να ρισκάρει να κολλήσει από το να ζει όπως ζούμε τους τελευταίους μήνες, ακόμα και στο να μην τον νοιάζει να κολλήσει καν.

   Δυστυχώς βλέπω πιο μαύρες μέρες και πιο δύσκολες στιγμές στο μέλλον. Και αυτό που με ανησυχεί είναι ότι όλα αυτά γίνονται στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Και με κάνουν να συμπεραίνω ότι, είτε υπάρχουν τρομακτικά συμφέροντα από πίσω, είτε κάνουν κουμάντο στον κόσμο ανίκανοι κι ανόητοι που έπαθαν ομαδική παράκρουση και δεν ξέρουν να χειριστούν ένα θέμα, υπαρκτό μεν, σοβαρό μεν, όχι όμως τόσο τεράστιο όσο το παρουσιάζουν. Είτε ισχύει το πρώτο, είτε το δεύτερο, δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω. Μάλλον όχι πολλά. Ελπίζω τουλάχιστον να αφυπνίσω κάποιους συμπολίτες μου. Μαζί ίσως τα καταφέρουμε.

                                                       Homo Cogitans

11ο Άρθρο: Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει...μάσκες...

   Δυστυχώς, το περίμενα. Όχι τόσο σύντομα, για να είμαι ειλικρινής, αλλά, όσο το απευχόμουν, τόσο ήμουν σίγουρος ότι η κορωναϊο-παράνοια θα επέστρεφε και θα με έκανε να ξαναασχοληθώ μαζί της. Καθώς λοιπόν είναι ξανά πραγματικότητα, θέλησα για ακόμα μία φορά να καταγράψω κάποιες απόψεις μου επί του θέματος. Ίσως και να βιάζομαι, βέβαια, καθώς επίσης φοβάμαι ότι το προσεχές διάστημα θα δούμε κι άλλα "α(ξιο)σχολίαστα", αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να περιμένω μέχρι τότε.

   Καθώς βέβαια, όπως μας κατηγορούν (σ)τα ΜΜΕ, ξεχάσαμε τι εστί κορωναϊός, κι εξ' ου είμαστε απρόσεκτοι, θεωρώ σκόπιμο να κάνω και μία μικρή αναδρομή. Ο κορωναϊός, λοιπόν, είναι ένας μικροοργανισμός, της κατηγορίας των ιών, που εμφανίστηκε πριν 8-9 μήνες στην Κίνα και έκτοτε εξαπλώθηκε σταδιακά σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, κάνοντας το δυνατό και κυρίαρχο ανθρώπινο είδος να "χορεύει στους ρυθμούς του". Σκότωσε πολλούς και πρόσβαλε ακόμα περισσότερους, με αποτέλεσμα όλες οι χώρες, με την Ελλάδα (στην οποία και θα ήθελα εύλογα να εστιάσω) να είναι μία εκ των πρώτων, να πάρουν πολλά αυστηρά "μέτρα" για να τον περιορίσουν. Έκλεισαν υπηρεσίες, έκλεισαν επιχειρήσεις, κλείστηκαν κι οι ίδιοι οι άνθρωποι στα σπίτια τους, σαν φυλακισμένοι, για να προστατευτούν από αυτή την αιωρούμενη αόρατη απειλή. Οι συνέπειες; Πολλές. Διαλύθηκε η οικονομία, πήγαν πίσω πολλά πράγματα όπως η εκπαίδευση, καταρρακώθηκε η ψυχολογία και έσπασαν τα νεύρα των ανθρώπων. Άξιζε όλο αυτό; Ναι, κατά τους "ειδικούς", αφού γλιτώσαμε από την επέλαση αυτού του σατανικού μικροοργανισμού, που σκοτώνει, που αφήνει κουσούρια, που, που, που. Σημαντικό, ποιος μπορεί να διαφωνήσει;

   Με μια προϋπόθεση βέβαια, να είναι αληθές. Αλλά, ας το αφήσουμε αυτό. Ας το δεχτούμε, για την οικονομία της συζήτησης. Περνάει λοιπόν αυτό το διάστημα, μπορούμε από τις 4 Μαΐου και μετά να ξανακυκλοφορήσουμε ελεύθερα (...), και από την 1η Ιουλίου δεχόμαστε και επισκέπτες από το εξωτερικό. Και θέλω να κάνω μία, απλή, ερώτηση. Γιατί; Έπαψε ο ιός να υφίσταται; Όχι. Βρήκαμε κάποιο εμβόλιο, κάποια θεραπεία; Όχι. Χρειάζεται κάποιο τρομερό IQ, ώστε να καταλάβει κανείς ότι αν ξαναρχίσουν οι άνθρωποι να ζουν όπως πριν και αν έρχονται ξένοι (στους οποίους από ότι πληροφορήθηκα γίνονταν πολύ ελλιπείς έλεγχοι) θα αρχίσουμε πάλι να έχουμε μία ευρεία διασπορά του ιού; Όχι, υποθέτω. Γιατί λοιπόν, αυτά; Γιατί, οι ίδιοι που μας κατηγορούν εμάς τώρα για ανευθυνότητα, πήραν αυτές τις αποφάσεις; Γιατί ανοίξαμε τα σύνορα, τις επιχειρήσεις και τις υπηρεσίες, γιατί επιστρέψαμε στον πρότερο τρόπο ζωής μας, με μικρές διαφορές, όπως η χρήση μάσκας στα ΜΜΜ;

   Αλλά, ναι, ξέχασα, ο ιός δεν μπορεί να επιβιώσει μέσα σε συνθήκες καύσωνα και το καλοκαίρι θα είχαμε ύφεση. Έτσι μας έλεγαν οι "ειδικοί". Όπως κι ότι τα παιδιά είναι "υγειονομικές βόμβες" και μετά ήταν ακίνδυνα και άνοιγαν τα σχολεία, όπως κι ότι οι μάσκες είναι από άχρηστες ως και βλαβερές και τώρα έχουν γίνει σωτήριες και έχει κυριολεκτικά επιβληθεί η χρήση τους. Έτσι και ο ιός θα εξοντωνόταν από τη ζέστη αλλά τώρα μιλάμε για δεύτερο κύμα, αρχές Αυγούστου. Τροφή για σκέψη, όλα αυτά. Για την αυθεντία που μας πουλάνε οι διάφοροι "ειδικοί". Που 8-9 μήνες τώρα οι μόνοι τρόποι αντιμετώπισής του που έχουν βρει είναι απάνθρωπα μέτρα όπως η καραντίνα και η υποχρεωτική χρήση μάσκας (ναι, είναι απάνθρωπο να σου δυσχεραίνουν την αναπνοή, ειδικά μέσα στην ήδη αποπνικτική ζέστη του καλοκαιριού). Δεν λέω, ίσως ο ιός αυτός να είναι τόσο περίπλοκος και μυστήριος που οι ίδιοι οι επιστήμονες να μην μπορούν να τον αποκρυπτογραφήσουν και να βρουν καλύτερους κι αποτελεσματικότερους τρόπους αντιμετώπισής του. Κι ίσως κι αυτός να είναι ο νούμερο ένα λόγος που είναι όντως πολύ επικίνδυνος. Αν είναι όμως έτσι, αν ούτε οι ίδιοι δεν τον ξέρουν καλά καλά, ας μην μας το παίζουν αυθεντίες κι ας μην μας επιβάλλουν πράγματα τη μία μέρα και να τα αναιρούν την επόμενη.

   Και μας και είπα τη μαγική λέξη "επιβάλλουν". Τι τέλεια πάσα στον εαυτό μου, για να θίξω ένα θέμα που θέλω από την εποχή της καραντίνας αλλά δυστυχώς το είχα ξεχάσει στα τότε άρθρα μου. Αυτά τα μέτρα, πέρα από απάνθρωπα, είναι και πλήρως αντιδημοκρατικά. Όσο κι αν ο κ. Τσιόδρας κι ο κάθε κ. Τσιόδρας έχει ένα πλήθος πτυχίων και πολύ περισσότερες γνώσεις από τους περισσότερους εξ ημών, όσο κι αν ο κ. Μητσοτάκης κι ο κάθε κ. Μητσοτάκης έχει μία έξτρα ευθύνη ως πολιτική ηγεσία, με ποιο δικαίωμα μας επιβάλλουν πράγματα; Σε ενήλικους πολίτες, χωρίς νοητική καθυστέρηση; Τι είμαστε παιδιά που πρέπει να μας φροντίζει η μαμά μας και να αποφασίζει για το καλό μας; Πώς επιβάλλεις να μένουμε μέσα, να φοράμε μάσκες κλπ; Δεν έχει ο καθένας το δικαίωμα να κρίνει αν πιστεύει στον κορωναϊό, στην επικινδυνότητά του, να πει ακόμα και "δεν με νοιάζει, προτιμώ να κολλήσω, στην τελική, από το να ζω συνεχώς περιορισμένος";. Δημοκρατία δεν έχουμε; Ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει, εφόσον δεν ενοχλεί τον άλλο. Κι επειδή σίγουρα θα το επικαλούνταν αυτό όσοι προωθούν/συμφωνούν με τα μέτρα, θα απαντήσω και σε τούτο. Ακόμα κι αν εγώ είμαι ένας απερίσκεπτος φορέας του ιού, δεν πρόκειται να μολύνω κανέναν, εφόσον εκείνος παίρνει τα απαραίτητα(;) μέτρα. Εφόσον #meneispiti, εφόσον φοράει μάσκα, εφόσον κρατάει αποστάσεις από μένα. Ο ιός δεν πρόκειται να φύγει από το στόμα μου και να πάει περπατώντας μέχρι το σπίτι του γείτονα, κάτω από την πόρτα και να πεταχτεί στο στόμα του, για να τον προσβάλει. Όταν συντελείται μετάδοση του ιού, δεν φταίει μόνο ο αρχικός φορέας, αλλά και εκείνος τον οποίο προσβάλλει. Ό,τι κι αν κάνουν ο α, ο β, ο γ, που είναι φορείς, ο χ, ο ψ, ο ζ δεν πρόκειται να μονυνθούν, εφόσον είναι οι ίδιοι προσεκτικοί. Είναι επομένως προσωπική ευθύνη του καθενός και προσωπική του επιλογή αν και πόσο θέλει να προσέχει. Επομένως κανένας απρόσεχτος δεν πρόκειται να βλάψει κάποιον άλλο που προσέχει. Και δεν δέχομαι από κανέναν, ούτε από τον επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας, ούτε από τον επικεφαλής της πολιτικής ηγεσίας, να επιβάλλουν σε ενήλικες πολίτες να τηρούν τα μέτρα προστασίας. Δεν είναι γονείς μας και δεν είμαστε παιδιά. Αν το πιστεύουν αυτό, ότι στερούμαστε την απαιτούμενη ωριμότητα και κρίση, ας βγουν να το πουν για το σώμα που τους εξέλεξε και τους πληρώνει κι ας αναλάβουν και τις πολιτικές ευθύνες. Διαφορετικά, ας αφήσουν τον καθένα να επιλέγει για τον εαυτό του, από τη στιγμή και που, όπως εξήγησα, στην πραγματικότητα δεν βλάπτει κανέναν άλλο.

   Κι αφού μιλάμε και για δημοκρατία, είδα και το άλλο ωραίο χθες. Ότι θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα οι διάφοροι συνωμοσιολόγοι, οι οποίοι αρνούνται την ύπαρξη του ιού και προτρέπουν τον κόσμο να μην τηρεί τα μέτρα. Πάμε καλά; Ή έχουμε χάσει κάθε (πραγματικό) μέτρο; Είναι δυνατόν να οδηγείται κάποιος στον εισαγγελέα για αυτό; Κι εγώ, ακόμα, διαφωνώ με αυτά που λένε. Ο ιός είναι σίγουρα υπαρκτός και πρέπει να προσέχουμε (άλλο που έχουμε φτάσει στην υπερβολή). Αλλά, από κει και πέρα, μπορείς να οδηγείς κάποιον στον εισαγγελέα, επειδή απλά λέει βλακείες, χωρίς να προσβάλει κανέναν ή να συκοφαντεί συγκεκριμένα πρόσωπα; Είναι, ποτέ, δυνατόν; Αυτή η απόφαση είναι ξεκάθαρα αυθαίρετη, δικτατορική, χουντική και είναι ντροπή για τον υπουργό "προστασίας του πολίτη" κ. Χρυσοχοΐδη και μόνο που το σκέφτηκε, πόσο μάλλον που το εφαρμόζει κιόλας. Ότι τι, δηλαδή; Ωραία, βγαίνει ο κάθε εξυπνάκιας και λέει το μακρύ του και το κοντό του. Και λοιπόν; Σημαίνει ότι κι όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι ανόητος και θα τα πιστέψει; Τι είναι, ανήλικα που θα παρασυρθούν; Και με αυτό φαίνεται ξεκάθαρα η εκτίμηση των κυβερνώντων ότι ο λαός τους είναι χαζός και δε βρίσκεται σε θέση να πάρει αποφάσεις για τον εαυτό του και να τον προστατεύσει. Ή και κάτι άλλο. Σε κάθε περίπτωση όμως, σε ένα δημοκρακτικό καθεστώς, απλά ενημερώνεις τους πολίτες για τον κίνδυνο, ως επιστημονική ομάδα και πολιτική αρχή, και από κει και πέρα είναι δικαίωμά τους αν και πόσο θα προσέχουν ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ. Διαφορετικά, αυτή η "υπερπροστατευτικότητα" για τον κορωναϊό, σήμερα, μπορεί αύριο να επεκταθεί κι αλλού. Να μας πάρουν τα αυτοκίνητα, για να μην σκοτωνόμαστε, να μας απαγορεύσουν την κυκλοφορία μετά τις 10 γιατί είναι επικίνδυνο να πέσουμε θύματα ληστείας, δολοφονίας, βιασμού, να μας βάλουν τσιπς ώστε να ξέρουν πού είμαστε και τι κάνουμε, προκειμένου να "επέμβουν αν μας συμβεί κάτι". Ίσως φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, ίσως είναι απλά και τα επόμενα κομμάτια του ντόμινο της "χουντοπροστασίας". 

  

   Αφορούν βέβαια το μακρινό μέλλον αυτά τα σενάρια. Κι είτε έχουν κάποια βάση, είτε είναι και πλήρως αβάσιμα, η μακροπρόθεσμη σκέψη είναι κάτι που μου το δίνω. Πάντα προσπαθώ να σκέφτομαι το μετά, τη μεγάλη εικόνα, το δάσος κι όχι το δέντρο. Τι κρίμα, που οι Έλληνες πολιτικοί, τα τελευταία 100 χρόνια, από εποχές Ελευθέριου Βενιζέλου, αδυνατούν να κάνουν το ίδιο. Πάντα μικρές, πάντα βραχυπρόθεσμες λύσεις. Υπάρχει εξάπλωση του ιού; Lockdown. Υπάρχει κατάρρευση της οικονομίας; Ξανανοίγουν όλα με ελάχιστους περιορισμούς. Βρισκόμαστε προ ενός δεύτερου κύματος; Επιβολή μασκών κι άλλων συναφών μέτρων. Πονάει πόδι; Κόβει πόδι. Καημό το'χω να δω μία κυβέρνηση, μετά από 16 χρόνια που παρακολουθώ τα πολιτικά δρώμενα, που να σκέφτεται μακροπρόθεσμα. Που θα αντιλαμβάνεται ότι η καραντίνα θα τσακίσει την οικονομία και ότι η σχεδόν ολοκληρωτική άρση των μέτρων θα φέρει το δεύτερο κύμα του ιού, προτού αυτά συμβούν. Την ίδια στιγμή, θα μπορούσαμε, ας πούμε, να μην έχουμε μπει ποτέ σε lockdown, να συνεχίσουμε να ζούμε με προφυλάξεις (όπως οι τωρινές, εξ' αρχής), να μην έρχονται τουρίστες ή να ελέγχονται εξονυχιστικά. Κι αντί να διαλυθεί η οικονομία χάριν ενός βραχυπρόθεσμου ωφέλους, του περιορισμού του ιού, που δείχνει να πηγαίνει κι αυτό περίπατο τώρα, να επιτρέψουν στις επιχειρήσεις να λειτουργούν κανονικά (με μέτρα, όπως τα τωρινά, επαναλαμβάνω) και να επιβληθούν κάποιοι έξτρα φόροι ώστε να οικοδομηθεί ένα καλύτερο σύστημα υγείας, περισσότερες ΜΕΘ και εξοπλισμός, ώστε να αντιμετωπιστούν τα περισσότερα κρούσματα που θα είχαμε. Πάλι θα βγαίναμε ζημιωμένοι οικονομικλα, στο τέλος της ημέρας, αλλά τουλάχιστον θα μας έμενε ένα καλύτερο σύστημα υγείας, συγκριτικά με το χρόνια πάσχον που έχουμε τώρα. Αντ' αυτού, και η οικονομία υπέστη σοβαρές ζημιές, και το βραχυπρόθεσμο κέρδος που είχαμε δείχνει τώρα να χάνεται και μετά από 1-2 χρόνια που θα έχουμε ξεμπλέξει από τον ιό, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το μόνο που θα μας έχει μείνει θα είναι χασούρα και πολλά ψυχολογικά λόγω των απάνθρωπων, επαναλαμβάνω, μέτρων. Thinking ahead, λέγεται, έννοια πλήρως ασύμβατη με την άλλη έννοια, ή και ανέκδοτο, ίσως, "Έλληνας Πολιτικός".

   Μέχρι λοιπόν να αποκτήσουν αυτή την ικανότητα οι πολιτικοί μας (ή εμείς να αποκτήσουμε επιτέλους την ικανότητα να διακρίνουμε όσους την έχουν), ας συμβιβαζόμαστε με μέτρα που θα έχουν μόνο ένα μικρό βραχυπρόθεσμο όφελος και ένα μεγάλο μακροπρόθεσμο κόστος, όπως το lockdown (που φοβάμαι θα ξαναζήσουμε), αλλά και οι μάσκες, τα αντισηπτικά παντού, η μειωμένη χωρητικότητα στα μαγαζιά κλπ. Σίγουρα βέβαια τα δεύτερα είναι απείρως καλύτερα από το πρώτο και θα έπρεπε και την άνοιξη να έχουν επιβληθεί αντ' αυτού. Παρ' όλ' αυτά, δεν παύουν μακροπρόθεσμα να έχουν και κείνα συνέπειες, τόσο πρακτικές-οικονομικές (γιατί αν πχ μία τετραμελής οικογένεια χρειάζεται 10 μάσκες την ημέρα τότε υπάρχει ένα πρόβλημα που βέβαια οι πλούσιοι κι εξασφαλισμένοι πολιτικοί αδυνατούν να καταλάβουν), όσο και ψυχολογικές. Και είναι σχεδόν σίγουρο ότι σε 1, 2, 5, 10 χρόνια που θα απαλλαχθούμε από τον κορωναϊό θα έχουν μείνει πίσω μόνο αρνητικές συνέπειες και τίποτα θετικό-εποικοδομητικό. Γιατί, ναι, θα απαλλαγούμε, μην ανησυχείτε, το ανθρώπινο είδος δεν θα πάει από κανέναν ιό. Από τη βλακεία του θα πάει, η οποία είναι ανίκητη και, σύμφωνα και με τον Αινστάιν, μάλλον άπειρη.

10ο Άρθρο: Και ζήσαμε εμείς καλά..;

   "Και έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα." Κλασική φράση για κλείσιμο παραμυθιών. Που καθησυχάζει τον αναγνώστη-ακροατή ότι οι ήρωες που αγάπησε είχαν μία καλή ζωή και τον γεμίζει με αισιοδοξία ότι ο ίδιος θα έχει μία ακόμα καλύτερη. Ένα επιπλέον παραμύθι θα μπορούσε να αποτελεί κι η ζωή μας τους τελευταίους 2-3 μήνες. Με μία πιθανή σημαντική διαφορά, ότι σε αυτή την ιστορία που πηγάζει από την πραγματικότητα, είναι επίσης αμφίβολο το αν θα υπάρχει καλό τέλος. Και ότι μετά από τόση προσπάθεια και πόρους ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι ήρωές της, εμείς, θα ζήσουμε, είναι αμφίβολο το πόσοι θα ζήσουν καλά και πόσοι καλύτερα. Με λιγότερες από 24 ώρες να απομένουν μέχρι την έναρξη της σταδιακής (και ίσως και προσωρινής) άρσης των μέτρων για τον κορωναϊό και μετά από 1,5 μήνα από το προηγούμενο σχετικό μου κείμενο, θα ήθελα να κάνω μία νέα, αναθεωρημένη αποτίμηση της κατάστασης.

   Παρότι φύσει θεωρητικός με φιλοσοφική σκέψη, θεωρώ ότι τέτοιου είδους ζητήματα προσεγγίζονται καλύτερα πρακτικά-μαθηματικά. Συνεπώς, υπάρχουν ουσιαστικά 2 ενδεχόμενα για τον κορωναϊό. Το ένα είναι να είναι μία σοβαρότατη ασθένεια, ένας τρομακτικός εχθρός της ανθρωπότητας, που χρήζει σοβαρής μετροληψίας και προσοχής. Το άλλο είναι να μην είναι παρά ακόμα μία ασθένεια, όπως αρκετές ακόμα, που ναι μεν θέλει μία α προσοχή και θα τιμωρήσει όσους την πάρουν αψήφιστα, δεν είναι όμως λόγος να παραλύσουν (στην καλύτερη) - να διαλυθούν (στη χειρότερη) τα πάντα, ούτε θέμα με το οποίο πρέπει να ασχολούμαστε σχεδόν εξ' ολοκλήρου 2 μήνες. Καθώς ομολογουμένως δεν είμαι ειδικός επί τέτοιων θεμάτων, ώστε να ξέρω με σιγουριά ποια είναι η αλήθεια (κλίνω βέβαια ξεκάθαρα προς το 2ο), θα αναφερθώ και στα δύο.

   Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με το 1ο ενδεχόμενο. Ότι ο κορωναϊός είναι ένα τρομερό πρόβλημα, μία μεγάλη απειλή για όλη την ανθρωπότητα. Κάτι που, αν ισχύει, συνιστά σωστότατα όσα μέτρα έχουν ληφθεί μέχρι τώρα, από τους ηγέτες όλων των χωρών, και της Ελλάδας, συγκεκριμένα, στην οποία θα ήθελα και να εστιάσω. Σωστή η απαγόρευση μετακινήσεων, σωστή η απαγόρευση της κυκλοφορίας, σωστό το κλείσιμο ιδιωτικών και δημόσιων υπηρεσιών, και μεγάλο μπράβο σε όσους πήραν αυτές τις γενναίες αποφάσεις. Και κάπου εδώ, προφανώς, έρχεται ένα μεγάλο "αλλά". Γιατί τώρα υπάρχει άρση των μέτρων; Γιατί επανεπιτρέπεται η κυκλοφορία, γιατί ξανανοίγουν οι επιχειρήσεις; Ο κορωναϊός υπάρχει ακόμα, σωστά; Και με αυτά τα μέτρα θα ξαναρχίσει να διασπείρεται. Συνεπώς, η κυβέρνηση θέτει τις ζωές μας σε κίνδυνο, εκθέτοντάς μας σε αυτό τον επικίνδυνο, θανατηφόρο ιό. Αν είναι όντως τέτοιος, το σωστό θα ήταν τα μέτρα να συνεχιστούν εώς ότου να μην υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που κουβαλάει τον ιό (εν γνώσει μας έστω). Και παράλληλα, τα σύνορα να μείνουν κλειστά μέχρι να ανακαλυφθεί μία αξιόπιστη θεραπεία / ένα εμβόλιο. Κάποιες φορές πρέπει να είσαι διατεθειμένος να φτάσεις το μαχαίρι στο κόκαλο, όχι να φοβάσαι να πας μετά από ένα σημείο. Διαφορετικά, αφενός κάναμε μία τρύπα στο νερό αυτούς τους 2 μήνες (καθώς ο ιός θα ξαναρχίσει τώρα να διασπείρεται) και αφετέρου η κυβέρνηση θέτει τις ζωές των πολιτών της σε κίνδυνο.

   Πάμε και στο δεύτερο ενδεχόμενο, τώρα. Ο κορωναϊός είναι ένας ακόμα μικροοργανισμός που προσβάλλει τον άνθρωπο, όπως τόσοι και τόσοι ακόμα, με παράγοντα που του προσδίδει μία έξτρα επικινδυνότητα το ότι δεν έχουμε βρει ακόμα μία αξιόπιστη θεραπεία. Και που οι περισσότεροι τον περνάνε σχετικά ήπια, παρόμοια με μία ίωση, με εξαίρεση ευπαθείς ομάδες (κυρίως ηλικιωμένοι και άνθρωποι με αναπνευστικά προβλήματα) που κινδυνεύουν ακόμα και με θάνατο. Αυτό το τελευταίο, ότι πλην εξαιρέσεων, κινδυνεύουν ευπαθείς ομάδες κι όχι ο οποιοσδήποτε είναι πάρα, πάρα πολύ σημαντικό. Όχι, προφανέστατα, επειδή αδιαφορώ για αυτές. Δεν θα μπορούσα άλλωστε, από τη στιγμή που έχω και γω δικούς μου ανθρώπους που ανήκουν σε εκείνες. Αλλά επειδή αυτό μας δίνει μία προβλεπτική ικανότητα όσον αφορά τον ιό. Ξέρουμε ποιους χτυπάει κυρίως, ξέρουμε ποιοι κινδυνεύουν και, συνεπώς, ξέρουμε ποιους πρέπει να προστατεύσουμε. Το λέω εξαρχής, θα μπορούσαν οι περισσότεροι να συνεχίζουν να ζουν, προσέχοντας, και να μπουν σε καραντίνα μόνο οι ευπαθείς ομάδες. Είτε μισθώνοντας το κράτος νοσηλευτές να τους φροντίζουν όσο αυτοί μένουν κλεισμένοι σπίτια τους, είτε φτιάχνοντας έκτακτους ξενώνες για αυτούς, είτε με άλλους τρόπους που δεν μπορώ να σκεφτώ εγώ. Δύσκολο; Ναι. Ασύμφορο οικονομικά; Ξεκάθαρα. Όχι όμως πιο δύσκολο και πιο ασύμφορο από το να παραλύει μία ολόκληρη χώρα, ολόκληρα συστήματα, για έναν ιό που απειλεί ουσιαστικά (βάσει στοιχείων) ένα 7-8% του πληθυσμού, το οποίο ξέρουμε και ποιο είναι.

   Τι είναι αυτό που έχουμε καταφέρει αυτή τη στιγμή ως χώρα; Έχουμε πολύ λιγότερα κρούσματα και θανάτους από τις περισσότερες άλλες χώρες, όπως θα μπορούσαν να πουν οι εκπρόσωποι κι οι υποστηρικτές αυτής της πολιτικής που ακολουθήθηκε. Ναι σωστά, σίγουρα, προκύπτει από στοιχεία και (μάλλον) δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει. Ωστόσο, έχω δύο ενστάσεις επ' αυτού. Πρώτον, όλα αυτά αφορούν το παρόν. Ο ιός θα συνεχίσει να υπάρχει. Και η Ελλάδα είναι μία "παρθένα" χώρα σε αυτόν, αφού το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού δεν έχει νοσήσει και άρα αποτελεί πρόσφορο έδαφος για τη διασπορά του. Κάτι που είναι πολύ πιθανό να γίνει και πολύ σύντομα, τώρα που ο κόσμος θα ξαναρχίσει να κυκλοφορεί, οι υπηρεσίες θα ξαναανοίξουν και που θα δεχτούμε (λογικά) και επισκέπτες από το εξωτερικό. Υπάρχει κάποια πρόληψη έναντι σε αυτό ή εναποθέτουμε τις ελπίδες μας απλά στο ότι οι υψηλές θερμοκρασίες δεν ευνοούν τον ιό; Επίσης, μία διαλυμένη οικονομία, όπως θα καταλήξουμε, αν δεν είμαστε ήδη, με τι πόρους θα μπορέσει να αντισταθεί σε μία τέτοια, νέα επίθεση του ιού; Γενικά, νομίζω είναι πολύ νωρίς και πολύ ανώριμο να πούμε από τώρα ότι η Ελλάδα γλίτωσε τα χειρότερα από τον κορωναϊό (χάρη στα μέτρα κυβέρνησης κι επιστημονικής ομάδας). Δεύτερον, ωραία, ας δεχτούμε ότι η ζωή εξασφαλίστηκε. Η ποιότητα της ζωής; Παίζει αυτή κανένα ρόλο; Τι ποιότητα ζωής θα έχουμε, όταν πολλοί Έλληνες θα βρεθούν ξανά κάτω από το όριο της φτώχειας, όταν υπηρεσίες όπως τα σχολεία θα έχουν δεχτεί ένα σοβαρότατο πλήγμα, όταν οι άνθρωποι θα έχουν βιώσει τον (τόσο ανθυγιεινό) εγκλεισμό, που θεωρώ, προσωπικά, πιθανότατο να επαναληφθεί κι αρκετές φορές, στο μέλλον;

   Εδώ θέλω τους επιστήμονες, τους "ειδικούς". Εδώ θέλω τον κύριο Τσιόδρα, που έχουν/είχαν πολλοί αγιοποιήσει. Σε ένα παιδί γυμνασίου, αν του δώσεις ως δεδομένα ότι α)έχουμε πρόβλημα με έναν ιό που απειλεί την υγεία, ως και τη ζωή των ανθρώπων και β)ο ιός αυτός μεταδίδεται μέσω της επαφής μεταξύ των ανθρώπων, πιθανότατα θα καταλήξει στο (λογικότατο) συμπέρασμα ότι πρέπει να απομονωθούμε, ώστε να προστατευτούμε από αυτόν. Ωραία, μπράβο, συγχαρητήρια. Λυπάμαι, αλλά προσωπικά, όταν μιλάμε για ανθρώπους με τόσα πτυχία και μόρφωση, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που χειρίζεται ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα, δεν μου αρκεί αυτή η προφανής, απλοϊκή λύση. Μπορεί να την δεχτώ, αν παραδεχτεί ότι ο ιός αυτός ξεπερνάει με κάποιον τρόπο την ιατρική επιστήμη, όσα γνωρίζουμε σήμερα. Μπράβο πάντως δεν θα του πω για αυτή την πρόταση. Επίσης, ο κύριος Τσιόδρας, που νευρίασε κιόλας προχθές, επειδή τον έθιξαν γιατί φάσκει κι αντιφάσκει σε θέματα όπως τα παιδιά που από "υγειονομικές βόμβες" έγιναν ακίνδυνα κι η χρήση της μάσκας που από κακή έγινε απαραίτητη (και η μη χρήση της τιμωρείται με σοβαρό πρόστιμο), πού ήταν όταν στην Κίνα γινόταν χαμός, πριν 4-5 μήνες; Γιατί δεν προέβλεψε, αν μη τι άλλο, ότι θα ετίθετο κι η χώρα μας σε κίνδυνο, όταν ο ιός έφτανε, αργά ή γρήγορα, ώστε να προτείνει στην κυβέρνηση εξονυχιστικούς έλεγχους και καραντίνα για όσους έρχονταν από το εξωτερικό, ως και κλείσιμο των συνόρων; Φανταστείτε, να βλέπαμε σε άλλες χώρες να γίνονταν όλα αυτά που γίνονται και τώρα αλλά σε μας ο ιός απλά να μην είχε έρθει ποτέ/να είχε απομονωθεί άμεσα. Εκεί τον θέλω τον κύριο Τσιόδρα, εκεί θα του πω μπράβο, εκεί θα θαυμάσω τα πτυχία και τις γνώσεις του, για αυτό τον πληρώνω ως Έλληνας πολίτης. Όσο και για τον έτερο της παρέας, τον κύριο Χαρδαλιά. Μας έχει πρήξει κι αυτός με τα "Μένουμε Σπίτι" και με την ανάγκη-υποχρέωσή μας να προστατεύσουμε τους συμπολίτες μας που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Όταν η κυβέρνηση κόβει συντάξεις-επιδόματα σε ηλικιωμένους, όταν η υγεία ιδιωτικοποιείται όλο και περισσότερο, όταν η οικονομία μας θα πληγεί σε σημείο που θα μας πάρει όλους η μπάλα, όχι μόνο τις ευπαθείς ομάδες, τότε πού είναι ο κύριος Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη; Τι θα κάνει τότε; Τον ενδιαφέρουν αυτά; Τα γνωρίζει-προβλέπει; Ή είναι ο κορωναϊός το μόνο μας πρόβλημα, η μόνη απειλή; Από την πείνα ή την αδυναμία αγοράς φαρμάκων και θεραπειών, δεν (θα) πεθαίνουν άνθρωποι; Συμπολίτες μας; Πολλοί περισσότεροι από ότι από κορωναϊό;

   Λυπάμαι πολύ, αλλά δυστυχώς αδυνατώ να αποδώσω εύσημα στους επικεφαλής τόσο της επιστημονικής ομάδας, όσο και της πολιτικής ηγεσίας. Μπορεί να κάνω και λάθος, εδώ θα είμαστε και θα δούμε. Αλλά αυτή τη στιγμή, από όπου και να το πιάσω, είτε δεχόμενος ότι ο κορωναϊός είναι μία μεγάλη απειλή, είτε ότι είναι απλά μία φούσκα, βλέπω τρανταχτά λάθη και παραλείψεις. Και δεν μπορώ να δεχτώ ότι οι έμπειροι ειδικοί δεν βλέπουν αυτά που βλέπει ένας 25χρονος χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις επί ενός τέτοιου θέματος. Βρίσκω συχνά τον εαυτό μου να αναρωτιέται τι συμβαίνει τελικά, είναι οι "ειδικοί" υπεύθυνοι ανόητοι σε βαθμό που δεν καταλαβαίνουν βασικά πράγματα ή ύπουλοι σε βαθμό που κάνουν ό,τι κάνουν επίτηδες; Νιώθω απόγνωση με το πρώτο, οργή με το δεύτερο, και μία γενική, τεράστια, πρωτόγνωρη για μένα επιθυμία να είμαι τελικά ο τόσο λάθος εγώ.

                                                           Homo Cogitans

9ο Άρθρο: 91-DIVOC

   Επανέρχομαι μετά από πολύ καιρό εδώ, στο παλιό μου "σπίτι", για να θίξω το φλέγον θέμα των ημερών μας, εκείνο του κορωνα-ιού. Αποφάσισα να γίνω κι εγώ τελικά ένα με τη μάζα (πράγμα που αποστρέφομαι) και να συμμετάσχω κι εγώ σε όλο αυτό το "γαϊτανάκι", επειδή θεωρώ ότι είναι σημαντικό πάντα να ακούγονται και οι 2 πλευρές. Και καθώς, εδώ και ένα μήνα, βομβαρδιζόμαστε με πληροφορίες για το πόσο επικίνδυνος είναι αυτός ο ιός, πόσο θανατηφόρος, πόσο αναγκαίο να παρθούν μέτρα για τον περιορισμό του, νιώθω ότι είναι χρήσιμο (όπως και σε κάθε περίπτωση) να υπάρχει κι ένας αντίλογος σε αυτό, ανεξάρτητα από το κατά πόσο είναι βάσιμος (που προσωπικά θεωρώ ότι είναι αρκετά). Καθώς λοιπόν θα πάω τόσο κόντρα στο ρέμα, θα δομήσω το παρόν κείμενο πάνω σε κάποιες διευκρινίσεις, για να περιορίσω, όσο το δυνατόν, πατήματα που μπορεί να βρουν κάποιοι για να με πουν παράλογο ή τρελό. Κάτι βέβαια που μπορεί να γίνει έτσι κι αλλιώς. Και δεν με πειράζει και τόσο, για να πω την αλήθεια. Το μόνο που θα ζητήσω, είναι προτού κάποιος βγάλει αυτό, ή όποιο άλλο πόρισμα, να διαβάσει όλο το κείμενο, ειδάλλως ας σταματήσει εδώ.

   Ας ξεκινήσουμε από την πρώτη διευκρίνιση. Είμαι σίγουρος ότι μία βασική ένσταση όσων διαβάσουν αυτό το κείμενο-αντίλογο θα είναι "δεν ξέρουν δηλαδή οι επιστήμονες γιατροί-βιολόγοι και ξέρει ένας ψυχολόγος"; Θα απαντούσα σε αυτό με μία δική μου ερώτηση. Οι επιστήμονες-"ειδικοί", τόσο καιρό (περίπου 4 μήνες που υφίσταται αυτός ο ιός), τι έχουν κάνει; Έχουν βρει κάποιο εμβόλιο, κάποια αποτελεσματική θεραπεία, κάποιο τρόπο περιορισμού του πέραν από τον ακραίο του κατ' οίκον περιορισμού όλων των ανθρώπων του πλανήτη; Γιατί αυτή τη λύση τη βρίσκει και ένα παιδί δημοτικού. Επίσης, όταν άρχιζε στην Κίνα και επικρατούσε όλος αυτός ο χαμός, τι κάνανε στον υπόλοιπο κόσμο οι "ειδικοί"; Πήραν κάποια μέτρα; Βρέθηκε έστω ένας "ειδικός", θες διορατικός, θες απαισιόδοξος, να πει και στους άλλους "παιδιά αν δεν προσέξουμε η κατάσταση σύντομα θα εκτροχιαστεί;" Προφανώς όχι. Ούτε καν αυτό. Δεν προσπαθώ με όλα αυτά να αποδομήσω τις γνώσεις των "ειδικών". Προσπαθώ να πω ότι, στην καλύτερη περίπτωση, είναι κι αυτοί άνθρωποι και όσα κι αν γνωρίζουν, πάντα υπάρχει το περιθώριο μιας λάθος εκτίμησης. Οπότε ας μην μου απαντήσει κάποιος ότι "για να λένε οι ειδικοί όσα λένε κάτι ξέρουν" κλπ. Σίγουρα κάτι ξέρουν, αλλά αλάνθαστοι δεν είναι, οπότε, μέχρι να δείξει ο χρόνος τι είναι σωστό και τι λάθος, εγώ μπορώ να διαφωνώ.

   Δεύτερη διευκρίνιση. Αφορά αυτό που είπα πριν, το "στην καλύτερη περίπτωση". Οι "ειδικοί" να έκαναν κάποια λάθος εκτίμηση. Λέω "στην καλύτερη περίπτωση", γιατί υπάρχει προφανώς στο μυαλό μου και κάποια άλλη, χειρότερη. Γενικά είναι στην νοοτροπία μου να μην εμπιστεύομαι κανέναν και τίποτα, αν δεν κάνει "κλικ" στη δική μου λογική. Γιατί πολύ απλά ξέρω ότι ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο συμφέροντα. Άλλα που γνωρίζουμε, άλλα που υποψιαζόμαστε και άλλα που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε. Επομένως, μέχρι να κάτσει κάτι καλά στη λογική μου, δεν το πιστεύω (και μεταξύ μας, ούτε και μετά θα έπρεπε 100%). Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, πολλά δεν κάθονται καλά. Κάποια τα είπα πριν και κάποια θα τα αναφέρω στη συνέχεια. Επομένως το μυαλό μου πάει στα συμφέροντα που μπορεί να κρύβονται από πίσω. Και μπορώ να σκεφτώ πολλά, η αλήθεια είναι. Το πρώτο είναι και το πιο προφανές, τα οικονομικά συμφέροντα. Τα συστήματα υγείας με πρώτες και καλύτερες τις φαρμακοβιομηχανίες, θησαυρίζουν προφανώς από μία τέτοια κατάσταση. Πολλή δουλειά και κατανάλωση σχετικών προϊόντων. Τα δεύτερα συμφέροντα που μπορώ να σκεφτώ είναι τα πολιτικά. Τα πολιτικά συστήματα μπορούν αφενός να καθηλώσουν τους ανθρώπους, να τους απομονώσουν και να τους σπείρουν το φόβο, καθιστώντας τους άκρως χειραγωγήσιμους. Και αφετέρου, όταν λήξει όλο αυτό, να περηφανεύονται (στις περισσότερες περιπτώσεις) για το πόσο αποτελεσματικά αντιμετώπισαν την κατάσταση, σαν να πρόκειται για απειλή από το διάστημα. Ίσως να ισχύουν και τα δύο, ίσως το ένα, ίσως τελείως άλλα, ίσως να μην ισχύει και τίποτα. Πάντως εμένα η αντίληψή μου είναι ότι υπάρχουν συμφέροντα από πίσω. Και αυτό το ενισχύει ακόμα περισσότερο μία φωτογραφία από ένα απόσπασμα σε ένα βιβλίο που πήρε το μάτι μου, όπου προβλέπει ότι το 2020 στην πόλη Wuhan της Κίνας θα εξαπολυθεί ένα βιολογικό όπλο κατά της ανθρωπότητας. Βέβαια αυτή τη φωτογραφία την είδα στο ίντερνετ, οπότε η εγκυρότητά του είναι αμφίβολη, το αναφέρω πάντως κι όποιος θέλει ας το ψάξει.

   Έχοντας κάνει λοιπόν δύο απαραίτητες διευκρινίσεις, ας μπω και στο "ψητό". Τι είναι τελικά αυτός ο ιός. Η πληροφορία που μας προσφέρουν απλόχερα, ξανά και ξανά, είναι το πόσο εύκολα μεταδίδεται και πόσο επίφοβο είναι, αν δεν πάρουμε μέτρα, να "γίνουμε Ιταλία", όπου νόσησαν χιλιάδες άνθρωποι. Σίγουρα η έντονη μεταδοτικότητά του είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό, το οποίο δεν αμφισβητώ. Ας πάμε όμως και πέρα από κει. Ας πούμε ότι πέφτουμε θύμα αυτής της μεταδοτικότητας, ρε αδερφέ, και κολλάμε. Μετά, τι γίνεται; Αν κάποιος ψάξει για αυτόν ψύχραιμα, θα δει τα εξής. Ότι στο 97%, περίπου, των περιπτώσεων, εμφανίζει είτε καθόλου συμπτώματα, είτε συμπτώματα ενός συνηθισμένου κρυώματος-βήχα, πυρετό, καταρροή κλπ. Και ότι στο 3%, περίπου, ΣΕ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ, ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ Ή ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ, μπορεί να επιφέρει το θάνατο. Και αναρωτιέμαι. Είναι τελικά τόσο τρομερό; Μία ασθένεια με θνησιμότητα 3% και που το υπόλοιπο 97% την περνάει, στη χειρότερη περίπτωση, σαν ένα κρύωμα, χωρίς να του αφήνει και κάποιο κουσούρι;

   Η προσωπική μου απάντηση στην παραπάνω ερώτηση είναι σαφέστατα όχι. Ίσως κάποιος μου ανταπαντήσει βέβαια "οκ ρε φίλε μπορεί μόνο το 3% να πεθαίνει και οι υπόλοιποι να μην παθαίνουμε τίποτα, γιατί όμως να πεθάνει και αυτό το 3%;". Θα αρκεστώ, προς το παρόν, να πω ότι κανένας δεν θέλω προφανώς να πεθάνει, και θα απαντήσω τα υπόλοιπα παρακάτω. Προς το παρόν, θα ήθελα να επισημάνω κάτι άλλο. Να εξηγήσω το γιατί έχει προκληθεί όλος αυτός ο πανικός, για κάτι που ειλικρινά δεν νομίζω ότι είναι τρομερό. Την εξήγηση που θα έδινα στα αγγλικά θα την ονόμαζα "information flooding". Ελληνιστί, υπερχείλιση πληροφοριών. Ας παρατηρήσει κάποιος την καθημερινότητά του το τελευταίο διάστημα. Καταρχήν, στην περίπτωση των περισσότερων-ποια καθημερινότητα; Σχεδόν όλες οι καθημερινές δραστηριότητες έχουν πάει περίπατο. Δεν έχουμε δουλειές, σχολές, δεν μπορούμε να πάμε για μία βόλτα, ένα καφέ, ένα ποτό. Η καθημερινότητα έχει αλλάξει άρδην. Και εμάς και των γύρω μας. Επίσης, όλοι, παντού, συζητάνε για αυτό. Στα Μέσα Μαζικής "Ενημέρωσης", δεν ακούς τίποτα άλλο. Από γνωστούς δεν ακούς τίποτα άλλο. Στα μέσα "κοινωνικής δικτύωσης" δεν βλέπεις κάτι άλλο. Τέλος, όπως προανέφερα, μαθαίνεις συνεχώς ότι ο ιός εξαπλώνεται σε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Όταν ο ιός εξαπλώνεται, η λειτουργικότητά σου περιορίζεται και το ακούς αυτό ξανά και ξανά από όλους και παντού, τρομάζεις, παραλύεις και χάνεις την ουσία-ότι στο ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΕΠΤΑ ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ των περιπτώσεων, ο ιός προκαλεί μία σύντομη αδιαθεσία χωρίς να αφήνει κανένα κουσούρι.




   Ας προχωρήσω λοιπόν στο να απαντήσω και για αυτό το 3% που τελικά δεν θα περάσει ήπια τον ιό αλλά θα πληρώσει με το ύψιστο τίμημα, τη ζωή του. Σίγουρα το να πεθαίνει κάποιος δεν είναι κάτι καλό, ούτε για τον ίδιο, ούτε για τους οικείους του και είναι σημαντικότατο να καταβάλλονται προσπάθειες ώστε αυτό να αποφευχθεί. Αλλά. Αλλά, ακόμα και αν δεχτούμε το θάνατο ως μία ανυπολόγιστη συμφορά, μήπως και πάλι πρέπει να κοιτάξουμε και αλλού, πέρα από τον κορωναϊό; Στον παραπάνω πίνακα, φαίνονται οι ΗΜΕΡΗΣΙΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥ, για την 9η Μαρτίου 2020. Όπως λοιπόν μπορεί να διαπιστώσει κανείς, ο κορωναϊός είναι στην 17η θέση. Όχι πρώτη, όχι δεύτερη, όχι τρίτη. ΔΕΚΑΤΗ ΕΒΔΟΜΗ. Νοιάζεται κανείς, φοβάται, παίρνει μέτρα, προσπαθεί να βοηθήσει τους γύρω του για κάποια από τις 16 που είναι παραπάνω; Όχι. Στην καλύτερη να κάνει κάποιο εμβόλιο για όσες από αυτές υπάρχει. Κι ούτε καν αυτό δεν το κάνουν όλοι. Να πάρουν κάποιο άλλο μέτρο ή να βοηθήσουν τους υπόλοιπους; Ούτε λόγος. #informationflooding

   Πάμε και στη δεύτερη διάσταση αυτού του 3%. Στην οποία θέλω να δώσετε πολλή βάση γιατί είναι κάπως παρεξηγήσιμη. Αυτό το 3% που πεθαίνει, είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας ή/και με σοβαρά προβλήματα υγείας. Μπορεί να ακουστεί πεζό, αλλά για τους περισσότερους ανθρώπους αυτών των κατηγοριών ο εναπομείνας χρόνος ζωής τους ήταν περιορισμένος, έτσι κι αλλιώς, με κορωναϊό ή χωρίς. Όταν ΠΕΘΑΙΝΕΙ κάποιος από έναν ιό που στο 97% προκαλεί συμπτώματα ενός κοινού κρυώματος, μπορούμε να καταλάβουμε πόσο ευάλωτος είναι ο οργανισμός του. Φυσικά υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις, αλλά ως επί το πλείστον, έτσι έχουν τα πράγματα. Δεν λέω βέβαια ότι δεν πειράζει και να πεθάνουν αυτοί. Εννοείται ότι πειράζει και πρέπει να προσπαθήσουμε να αποφευχθεί. Αλλά. Αλλά και πάλι. Αλλά ζούμε σε έναν κόσμο που πεθαίνουν ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ επειδή δεν έχουν να φάνε και τα στοιχειώδη εμβόλια. Καλώς ή κακώς, αναγκαστικά, επειδή ελάχιστα είναι στο χέρι μας να αλλάξει, έχουμε μάθει να το αποδεχόμαστε, να ζούμε με αυτό και να το θεωρούμε κάτι φυσιολογικό. Επίσης, στη χώρα μας, συγκεκριμένα, χάνονται κάθε χρόνο εκατοντάδες νέοι άνθρωποι από τα τροχαία. Αν δεν κάνω λάθος, είναι η πρώτη αιτία θνησιμότητας. Επίσης το αποδεχόμαστε και δεν κάνουμε κάτι για αυτό. Μου φαίνεται λοιπόν τουλάχιστον υποκρισία, για να μην πω και ανείπωτη βλακεία, να τραγικοποιούμε έναν ιό που σκοτώνει γέρους και σοβαρά αρρώστους. Η ίδια κυβέρνηση που νοιάζονται σήμερα για τους γέρους, τους κόβανε χθες (και αύριο, πιθανότατα) τις συντάξεις και οι ίδιοι πολίτες που νοιάζονται σήμερα για τους σοβαρά άρρωστους παρκάρουν σε πάρκινγκ αναπήρων και μολύνουν την ατμόσφαιρα χρησιμοποιώντας μη φιλτραρισμένες εξατμίσεις και σπρέι κλπ. Προσωπικά όλα αυτά μου φαίνονται ένας συνδυασμός υποκρισίας και επίδρασης του information flooding γύρω από τον κορωναϊό.

   Νομίζω ότι, σε αυτό το σημείο, έχοντας δώσει τις απαιτούμενες διευκρινίσεις και έχοντας αφήσει, μάλλον, παρ' όλ' αυτά, αρκετά περιθώρια να με παρεξηγήσει κάποιος, ήρθε η ώρα να πω και τι προτείνω ουσιαστικά εγώ. Άλλωστε, το να διαφωνείς με κάτι χωρίς να έχεις κάτι να αντιπροτείνεις, είναι όχι απλά αντιπαραγωγικό, αλλά παντελώς ανόητο (ή κακόβουλο). Η προσωπική μου πρόταση λοιπόν, θα ήταν να συνεχιστεί η λειτουργία και η λειτουργικότητα της κοινωνίας, αντί να μπούμε σε πλήρη αδράνεια για 2 μήνες, με πολλές και διάφορες σοβαρές συνέπειες (θα αναφερθώ παρακάτω). Σίγουρα βέβαια με τη λήψη μέτρων προφύλαξης, όπως είναι η διατήρηση αποστάσεων, η απολύμανση των χεριών, η παραμονή στο σπίτι εφόσον κάποιος εμφανίζει συμπτώματα κλπ. Και παράλληλα, η καραντίνα στην οποία έχουμε μπει τώρα όλοι, να αφορά μόνο τις ευπαθείς ομάδες. Αν τώρα γίνεται αυτό για όλους, σίγουρα θα μπορούσε να γίνει για ένα μικρό μέρος του πληθυσμού. Ώστε να προφυλάσσονται αυτοί που το έχουν πραγματικά ανάγκη, που αν νοσήσουν θα κινδυνεύσουν να πεθάνουν, δεν θα εκδηλώσουν απλά κάποια συμπτώματα ενός κοινού κρυολογήματος. Ας μένανε αυτοί μακριά από τους υπόλοιπους ανθρώπους κι οι υπόλοιποι από κείνους. Οι υπόλοιποι ας παίρνανε κάποια μέτρα προφύλαξης, κανένας δεν θέλει να αρρωστήσει άλλωστε, ούτε καν με μια απλή ίωση, αλλά και να μην απέδιδαν δεν θα είχαμε κάποια τρομερή συνέπεια. Επομένως δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να παραλύσουν όλα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι θα αρκούσε να έμεναν σε καραντίνα όσοι κινδυνεύουν (σίγουρα μπορεί κάποιος να εκθέσει πρακτικά προβλήματα ως προς αυτό αλλά όλα θα μπορούσαν να διευθετηθούν με καλή θέληση και σίγουρα θα ήταν πιο εύκολο από το να μπει ένα γενικό στοπ στα πάντα και τους πάντες) και οι υπόλοιποι να συνέχιζαν δραστηριότητές τους, παίρνοντας απλά μέτρα για να περιορίσουν τις πιθανότητες μετάδοσης του ιού.

   Ένα τελευταίο θέμα που θα ήθελα να θίξω, αφορά το μετά. Γιατί όλη αυτή η κατάσταση, αργά ή γρήγορα θα τελειώσει. Αλλά θα υπάρχει και μέλλον μετά από αυτό. Το έχει κανείς σκεφτεί άραγε, ή βλέπει μόνο το εδώ και τώρα, τον κίνδυνο να πεθάνει ο ίδιος και οι δικοί του, κι ας μην ανήκουν σε ευπαθή ομάδα; Αν όχι, σας παροτρύνω να το σκεφτείτε. Γιατί ο ιός πιθανότατα θα περιοριστεί και ακόμα και όσοι νοσήσουν θα γίνουν καλά, δεν θα μείνει κάποιο κατάλοιπο. Δεν θα μπορούμε, ωστόσο, το ίδιο να πούμε και για άλλους τομείς, φοβάμαι. Με πρώτη και καλύτερη την οικονομία, ειδικά αδύναμων χωρών, όπως η Ελλάδα. Για δύο μήνες, ένα τεράστιο μέρος συμπολιτών μας θα είναι σε απραξία και δεν θα έχουν εισόδημα. Ακόμη είναι σίγουρο, ότι, ακόμα και σε ένα μικρό βαθμό, θα απειληθεί ο τουρισμός, μία βασική πηγή εσόδων για την ελληνική οικονομία. Όλο αυτό θα δημιουργήσει σε πολλούς Έλληνες σοβαρά οικονομικά προβλήματα και ίσως φέρει κι αρκετούς στα όρια της ανέχειας. Σοβαρά προβλήματα περιμένω να προκύψουν και στην οικονομία της Ελλάδας ως κράτος. Όταν παύονται φόροι, ασφαλιστικές εισφορές κλπ και πηγές άντλησης κερδών για την κρατική οικονομία και παράλληλα η κυβέρνηση δεσμεύεται να χορηγήσει επιδόματα σε όσους πλήγονται από αυτή την κατάσταση, αυτά πιστεύω θα είναι δυσβάσταχτα για την έτσι κι αλλιώς ασθενή ελληνική κρατική οικονομία. Δεν θα μου έκανε εντύπωση, για να πω την αλήθεια, ούτε και το να άκουγα για 4ο μνημόνιο σε μερικούς μήνες. Ακόμα, η σωματική υγεία μπορεί να διαφυλαχθεί. Η ψυχική όμως; Αυτή την ώρα που μιλάμε ακούω σενάρια για απαγόρευση κυκλοφορίας. Έχει κανείς επίγνωση τι συνεπάγεται αυτό; Πώς θα είναι οι άνθρωποι, ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, όχι ένα μέρος τους (-κατάδικοι) μετά από ένα δίμηνο εγκλεισμό; Νομίζω το περνάμε πολύ χαλαρό αυτό. Τέλος, τη στιγμή που όλος ο πλανήτης έχει στραμμένη την προσοχή του στον κορωναϊό, μπορεί να το εκμεταλλεύονται κάποιοι επιτήδειοι για να οργανώνουν διάφορα. Ίσως φαίνεται ότι κινδυνολογώ και καταστρώνω θεωρίες συνωμοσίας. Αυτό που ξέρω πάντως είναι ότι υπάρχουν απίστευτα συμφέροντα σε αυτόν τον πλανήτη που ζούμε. Κι αυτά δεν κάνουν παύση για κορωναϊούς κλπ. Πιθανότερα να εκμεταλλεύονται αυτή τη συγκυρία για να δρουν υπογείως. Μακάρι να βγω ψεύτης. Θα το μάθουμε σίγουρα σε βάθος χρόνου. Προσωπικά πάντως, πιστεύω ότι οι κίνδυνοι αυτής της κατάστασης μακροπρόθεσμα είναι πολύ μεγάλοι και αν επιβεβαιωθώ τότε δεν ξέρω αν τελικά θα μας φαίνεται καλή ιδέα όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα, που θα έχει υποθηκευτεί το μέλλον πολλών ανθρώπων για να προφυλαχθούν άνθρωποι που έτσι κι αλλιώς μάλλον δεν θα είχαν πολύ χρόνο ζωής ακόμα, και θα μπορούσαν να έχουν προφυλαχθεί και μονάχα εκείνοι, αντί να σταματήσουν όλα για 2-3 και να ασχολούμαστε όλοι μόνο με τον κορωναϊό. Μακάρι να βγω ψεύτης, φαντασιόπληκτος, συνωμοσιολάγνος. Θεωρώ πάντως αυτή την κατάσταση πιο επικίνδυνη κι από το να μην λαμβανόταν κανένα μέτρο.

   Προτού κλείσω, θα ήθελα να κάνω μία τελευταία διευκρίνιση. Αφορά μία προσωπική εαυτο-αποκάλυψη. Δεν είμαι υποχρεωμένος να το κάνω, κι ούτε μου αρέσει γενικά να το κάνω στα κείμενά μου. Ωστόσο, αυτή τη φορά θα κάνω την εξαίρεση, καθώς πιστεύω ότι αρκετοί θα σκεφτούν "ναι οκ εσύ τώρα αγορεύεις εκ του ασφαλούς, δεν είσαι σε ευπαθή ομάδα ούτε εσύ ούτε πιθανότατα κάποιος δικός σου". Αφενός να πω ότι έχω αρκετούς ανθρώπους μου που είναι σε ευπαθείς ομάδες, άλλοι περισσότεροι, άλλοι λιγότερο. Φοβάμαι για αυτούς, αλλά στο μέτρο του λογικού. Πιστεύω άλλωστε ότι είναι πάνω από όλα δική τους ευθύνη να προφυλαχθούν. Γιατί και όλος ο πλανήτης αν νοσεί, αν κάτσει κάποιος που ανήκει σε ευπαθή ομάδα μέσα στο σπίτι του και ακόμα και αν χρειαστεί να δεχτεί κάποιον εκεί το κάνει παίρνοντας κι αυτός κι ο άλλος τις απαιτούμενες προφυλάξεις, μάλλον δεν θα πάθει τίποτα. Αφετέρου, να πω ότι κι εγώ ο ίδιος δεν είμαι τόσο καλυμμένος, όσο μπορεί να πιστεύετε. Σίγουρα δεν διατρέχω κάποιον τεράστιο κίνδυνο, δεδομένου ότι είμαι 25 και δεν έχω, δόξα τω Θεώ, κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας. Όμως το αναπνευστικό μου σύστημα, που χτυπάει κατά βάση ο ιός, είναι αρκετά καταπονημένο, από διάφορες αιτίες. Το νιώθω κάποιες φορές και σκέφτομαι "ευτυχώς που δεν καπνίζω". Οπότε, δεν είμαι και 100% άνετος. Και να ήμουν όμως, προσπαθώ πάντα να μιλάω αντικειμενικά. Μόνο οι αδύναμοι άνθρωποι κοροϊδεύουν τον εαυτό τους. Μπορεί να κάνω λάθος, δεδομένου ότι δεν έχω εξειδικευμένες ιατρικές γνώσεις. Αλλά μιλάω αντικειμενικά και με γνώμονα το καλό των όσον δυνατόν περισσότερων ανθρώπων, μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα. Και έχω και το θάρρος να το κάνω γραπτά και δημόσια, με τον κίνδυνο να εκτεθώ, αν κάνω λάθος, μιας και τα γραπτά μένουν. Και, ειλικρινά, προτιμώ 1000 φορές να εκτεθώ κάνοντας λάθος και να φανώ παράλογος, παρά να είναι παράλογο το 95% του πληθυσμού και να επιβεβαιωθούν και όσοι φόβοι εξέφρασα. Εύχομαι να λήξει σύντομα όλο αυτό και με τον πιο θετικό τρόπο για όλους.

                                                      Homo Cogitans